Ако одите во Јапонија, има голема веројатност да сретнете некого со необично име, како Најк, Пикачу или Пудинг. Иако сè уште се малцинство, овие имиња стануваат сè попопуларни во последните децении, бидејќи родителите ги отфрлаат традиционалните имиња за други, поуникатни.

Сепак, практиката предизвика и критики – главно затоа што се збунувачки за болниците, училиштата и властите кои не знаат како да ги изговараат.

Јапонската влада донесе нови правила за да ја ограничи практиката на давање на децата таканаречени имиња „киракира“ – необични, честопати фонетски измислени имиња како Пикачу, Најк или Пудинг.

Новите правила, кои стапија на сила во понеделник, предвидуваат дека имињата мора да бидат изговорливи и фонетски конзистентни со вообичаените начини на читање на „канџи знаци“ (Јапонците имаат три азбуки: канџи – знаци преземени од кинеското писмо каде што еден знак најчесто претставува збор, хирагана – 46 знаци каде што секој претставува слог и катакана – 46 знаци – слогови за пишување странски имиња и странски имиња), пишува Си-ен-ен.

Локалните власти сега можат да одбијат име ако фонетскиот изговор не се совпаѓа со стандардниот изговор на знаците.

„Киракира“ на јапонски значи „сјаење“ или „светликаво“, а овој тренд на именување стана забележлив од 1980-тите, со цел да се изрази индивидуалност.

Сепак, јапонскиот систем на пишување, кој користи „канџи знаци“ со повеќе можни читања, го отежнува правилното изговарање на овие имиња, што создава проблеми во администрацијата, училиштата и здравствениот систем.

Одлуката ја подели јавноста – некои веруваат дека необичните имиња се форма на лична слобода за родителите, други предупредуваат дека децата со такви имиња може да бидат изложени на исмејување и институционални компликации.

Родителите сега ќе мора да поднесат фонетско читање при регистрација на име, а општините имаат право да бараат промени или дополнителна документација ако името отстапува од стандардниот изговор.

Слично на Јапонија, и други земји ги регулираат имињата. Во Германија, имињата што можат да бидат штетни за благосостојбата на детето се одбиваат. На пример, претходно им забранија на родителите да го користат името „Борусија“, референца за фудбалскиот тим, или „Гастритис“, тврдејќи дека овие имиња би „ја загрозиле благосостојбата на детето“. Нов Зеланд забранува имиња со титули како „Крал“ или „Принц“.