Неодамна во издание на „Перун Артис“ од Битола од печат излезе поетската книга „Кон белата“ на словачката поетеса Катарина Куцбелова. Препевот на песните во книгата е на Звонко Танески, а изданието е поддржано од „Слолиа“, Братислава.

Катарина Куцбелова (1979) е родена во Банска Бистрица, каде што матурирала во гимназијата „Андреј Сладкович“ во 1997 година. На Факултетот за филм и телевизиски студии при Високата школа за музички уметности во Братислава завршила магистерски студии по драматургија и сценарио во 2002 година. Работи како културна менаџерка. Ја основала и до 2012 година ја водела престижната словачка книжевна награда за проза „Анасофт литера“.

Дебитира со збирката „Дуали“ („Duály“, 2003). На неа се надоврзаа поетските книги „Спорт“ („Šport“, 2006), „Малиот голем град“ („Malé veľké mesto“, 2008), „Знае што да направи“ („Vie, čourobí“, 2013) и „Кон белата“ („K bielej“, 2022). Авторка е и на успешните романи „Превез“ („Čepiec“, 2019) и „Синослепост“ („Modroslepos“, 2023).

Постои потсвесна склоност нештата да се согледуваат бајковито, црно-бело, така да се каже: белото е добро, смирувачко, чисто; принцот облечен во блескав оклоп и јавајќи бел коњ, доаѓа да нѐ спаси додека неговиот злобен противник облечен во црно се обидува да го спречи да го стори тоа.

Книгата песни „Кон белата“ на Куцбелова ја користи белата боја како централен мотив, но ја поткопува перцепцијата на бојата. Авторката ни претставува слика за човештвото, за неостварлив свет во точка на крајна неизвесност; кога ќе се изгубат основните закотвувања и принципи на функционирање на местото во кое живееме и сакаме да го земеме предвид нашиот дом.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 269, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 22-23.2.2025)