Ако се загребе под површината на прокламациите што произлегуваат од главната сцена на Минхенската безбедносна конференција за западната солидарност и заедничката цел овој викенд, може да се забележи нешто друго веднаш под површината, коментира Политико.

И покрај тоа што западните лидери си честитаат за нивната великодушност кон Украина, на вооружените сили на земјата им снемува муниција, опрема, па дури и мажи. Украинскиот претседател Володимир Зеленски, кој ја отвори конференцијата од Киев во петокот, го повика слободниот свет да испрати повеќе помош – и тоа брзо. „Ни треба брзина“, рече тој.

Потпретседателката на САД, Камала Харис, ја подгреа Русија на друг фронт, обвинувајќи ја земјата за „злосторства против човештвото“. „Да се согласиме сите. Во име на сите жртви, познати и непознати: правдата мора да биде задоволена“, рече таа.

Со други зборови, руските лидери би можеле да очекуваат нов Нирнберг 2.0. Тоа сигурно ќе направи нервозни неколку луѓе во Москва, особено оние кои се доволно стари да се сетат на она што му се случи на југословенскиот моќник Слободан Милошевиќ и неговата придружба.

Изгледите во Азија не се помалку лоши. Тајван останува на работ, додека земјата се обидува да го погоди следниот чекор на Кина. И овде веста од Минхен не беше смирувачка.

„Она што се случува денес во Европа може да се случи утре во Азија“, рече генералниот секретар на НАТО, Јенс Столтенберг.

Кинескиот министер за надворешни работи Ванг Ји не направи ништо за да се спротивстави на тој наратив. „Дозволете ми да ја уверам публиката дека Тајван е дел од кинеската територија“, рече Ванг на конференцијата на прашањето за дизајнот на Пекинг на отцепениот остров со независна власт. Тајван „никогаш не бил земја и никогаш нема да биде земја во иднина“.

За некои присутни, атмосферата во преполниот хотел Бајеришер Хоф, каде што се одржува собирот, носеше ехо од 1938 година. Таа година, баварскиот главен град беше домаќин на неславниот Минхенски Договор, со кој европските сили и ја отстапија Судетската област на Германија во погрешен напор за кој веруваа дека може да го зачува мирот.

„Сите знаеме дека надвор избувнува бура, но овде внатре во Бајеришер Хоф се изгледа нормално“, напиша Ендрју Михта, декан на Колеџот за меѓународни и безбедносни студии во Центарот Маршал со седиште во Германија. „Сето тоа изгледа толку рутинско, а сепак сето тоа се менува одеднаш кога еден украински парламентарец остро и кажува на публиката дека не успеваме да дејствуваме доволно брзо“.

Единствените луѓе кои се насмевнуваат на овогодинешната безбедносна конференција се изведувачите на одбраната. Продажбата на оружје цвета според сите сметки.

Дури и Германија, која во последниве години ја усоврши уметноста за објаснување на својот неуспех да ги исполни своите НАТО обврските за одбранбени трошоци, вети дека ќе го смени курсот. Навистина, германските функционери се чинеше дека се обидуваат да се надминат еден со друг за да докажат какви јастреби станале.

Канцеларот Олаф Шолц вети дека „трајно“ ќе ја исполнува целта на НАТО за трошоците за одбрана за одделни членки од два отсто од БДП.

Новиот германски министер за одбрана, Борис Писториус, социјалдемократ како Шолц, повика на уште повеќе, велејќи дека „нема да биде возможно да ги исполниме задачите што стојат пред нас со едвај два проценти“.

Имајте на ум дека на почетокот на минатата година, водечките социјалдемократи сè уште ги повикуваа САД да ги отстранат сите свои нуклеарни боеви глави од германска почва.

Со други зборови, ако дури и Германците се разбудиле со опасностите од моменталната геополитичка состојба во светот, ова може да биде моментот кога навистина ќе почнат грижите.