Народниот театар „Војдан Чернодрински“ во Прилеп го дочека Светскиот ден на театарот со „запечатен“ објект. Во јавно обраќање на Фејсбук-профилот на НУЦК „Марко Цепенков“ – Прилеп на 26 март беше соопштено дека согласно препораката од Министерството за култура и туризам, а на официјално барање од страна на НУЦК „Марко Цепенков“ – Прилеп, по извршениот формален инспекциски надзор и констатирање серија фактички недоследности и отстапки од официјално пропишаните елементарни норми и стандарди за безбедно и непречено функционирање на една јавна институција, во согласност со член 141д, алинеја 2, 3 и 4 од Законот за заштита и спасување, со усно врачено решение се забранува користење на објектот Народен театар „Војдан Чернодрински“ – Прилеп, како објект за масовни приредби.

Тоа значи дека Народниот театар „Војдан Чернодрински“ – Прилеп на неопределено време се става надвор од употреба за секаков вид официјални театарски поставки, настани и случувања што подразбираат масовно присуство на публика во организација на самиот театар. Следствено, тоа подразбира дека сите премиери, театарски поставки и други слични настани од масовен карактер се одложуваат на неодредено време.

Прилепскиот театар, во очекување на официјалната формална писмена забрана за јавни настани од масовен карактер на публика, ја извести јавноста дека тековните активности за подготовки на претстојни премиери, како и актуелните проби на актерскиот ансамбл, остануваат во редовно дејство и ангажман.

Речиси две децении колективот на Прилепскиот театар упатува барања за нов објект, но нивниот крик досега никој сериозно не го слушнал. Актерскиот ансамбл на 27 март со перформанс на читање на пораките за Светскиот ден на театарот пред празно гледалиште уште еднаш упати повик да се разгледаат нивните барања за нова зграда на театарот кој годинава одбележа 75-годишен јубилеј од основањето.

– Со сите свои падови и успеси, времиња во кои театарот бил на пиедестал, времиња во кои сме безгласна буква, неважни, колатерална штета, времиња во кои има политикантство, а не културна политика, времиња во кои глупавите живеат, а интелектуалците животарат, времиња во кои комерцијалата и сензационализмот скапо ги плаќаме, а уметноста ја ставаме на апарати за дишење… еееј, што дочекавме, зошто дозволивме?! Зарем не е сето ова доволно, зарем не е ова премногу, за да се свестиме и да станеме одговорни! Нема да зборувам која била и која треба да биде улогата на театарот, но нема да молчам која е денес и нема да ставам розови очила и да ви кажам дека имаме театар, оти го немаме повеќе! Го затворија! – крикнува актерката Даниела Иваноска од театарот „Војдан Чернодрински“ во Прилеп.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 274, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 29-31.3.2025)