Принц Филип, војвода од Единбург, е роден на 10 јуни 1921 година – на кујнската маса во родното место Крф, Грција. Иако подоцна стана еден од најпочитуваните и најомилените членови на британското кралско семејство и сопруг на кралицата Елизабета Втора, неговиот живот започна далеку од палатите, во многу турбулентни и несигурни околности, пишува „Глорија“.

Синот единец на принцот Андреј од Грција и Данска и на принцезата Алиса од Батенберг, Филип беше петто дете во семејството. Набргу по неговото раѓање, во Грција избувна револуција, кралското семејство беше протерано, а татко му обвинет за велепредавство. Принцот, тогаш бебе, бил пренесен во дрвен сандак на британски воен брод при бегството на семејството во Париз – морски пат кој подоцна ќе го обележи неговиот живот како војник во Кралската морнарица.

Семејството се населило во предградие на Париз во дом што им го отстапила богатата тетка на Филип, Марија Бонапарта. Детството на Филип било нестабилно – без вистински дом, со болна мајка, сестри кои се омажиле, а татко кој живеел со љубовница на француската ривиера. Во интервју години подоцна, на прашањето „Кој јазик зборувате дома?“, тој одговорил: „Што мислите – ‘дома’?“

На осум години бил испратен во училиште во Англија, но подоцна се преселил во Германија кај своите сестри. Сепак, престојот таму бил краткотраен – се вратил во Велика Британија и продолжил школување во шкотското интернатско училиште „Гордонстоун“, кое подоцна ќе го обожава. Таму станал капитен на хокеарскиот и крикет тимот и ја развил својата љубов кон морето.

Во 1937 година, на 16-годишна возраст, доживеал голема лична трагедија – во авионска несреќа загинала неговата сестра Сесил со својот сопруг и нивните две деца, а неколку месеци подоцна починал и неговиот вујко и старател. Сепак, Филип одбил да се врати во Грција, како што посакувала неговата мајка, и решил да остане во морнарицата.

Во Втората светска војна, Филип храбро служел против германските, италијанските и јапонските сили. Во 1941 година се истакнал во битката кај Матапан, кога неговата будност помогнала британската флота да потопи две италијански крстосувачи. За својата служба бил одликуван со грчки воен крст за храброст.

Со само 21 година станал најмладиот први офицер на голем воен брод. А на Божиќ 1943 година, без планови каде да го помине празникот, го посетил дворецот Виндзор каде што повторно се сретнал со принцезата Елизабета. Според нејзината гувернанта, таа никогаш не била посреќна. Тоа било почетокот на нивната љубовна приказна.

Иако официјално се запознале во 1939 година, за време на нејзината посета на Морнаричкиот колеџ во Дартмут, токму средбите во Виндзор го зацврстиле нивниот однос. Филип ѝ пишувал писма исполнети со нежност и благодарност. Се венчале во 1947 година, а Филип се повлекол од активна морнаричка служба во 1951 година за да ѝ биде поддршка на својата сопруга кога таа стана кралица во 1952 година.

Заедно имаа четири деца – Чарлс (денешниот крал), Ана, Ендру и Едвард. Потоа, Филип повторно се вратил во воените активности, овојпат како пилот на Кралските воздухопловни сили, и до 1997 година поминал речиси шест илјади часови во воздух, со 59 различни типови летала.

Неговата најголема општествена оставнина е Наградата на војводата од Единбург, основана во 1956 година, која и денес се доделува во над 140 земји во светот и инспирира млади луѓе да развиваат вештини, лидерство и чувство на одговорност.

Принцот Филип почина на 9 април 2021 година, на 99-годишна возраст. Неговата смрт беше одбележана со достоинство и тага, одразувајќи го големото почитување што го уживаше кај семејството, но и кај милиони луѓе ширум светот.