Во киното на Железничката зграда во Скопје на 26 јуни, во 20:30 часот, ќе се одржи изведбата на перформативниот (шетачки) есеј – (радио драма) во три чина насловена како „Градот е јавност – #2“ дел од „Случајот Скопје 1945-2025“. Станува збор за колаборативен уметнички проект на Филип Јовановски, куриран од Владимир Јанчевски, а како актерка/изведувачка се јавува Мартина Даниловска.

– Низ својата долгогодишна пракса на градење платформи и искуството, Филип Јовановски го поставува прашањето за тоа на кој начин нашето секојдневно искуство на градот и градскиот амбиент, неговото минато и сегашност, можат да бидат искористени како содржина и театарска сцена, како изложбен простор кој се доживува преку прошетка, дискусија, експериментална работа во лабораторија или практичните аспекти на секој нов продукциски предизвик. И претходните изведби, како шетачко искуство низ физичкиот простор, но и љубопитноста и препуштањето на имагинацијата се истовремено и истражувачка методологија и уметничка форма. Овој перформативен есеј, во форма на видеоинсталација и радиодрама, кој се заснова на шетачки тури, ги преиспитува границите на уметничките конвенции, дисциплинарните граници и ригидните форми, без да заглавува во самодоволната дискусија на една тесно дефинирана уметничка сфера – посочува Владимир Јанчевски за перформансот.

Проектот „Градот е јавност: случајот Скопје (1945-2025)“ е продуциран како дел од долгорочниот проект „Градот како сцена: изведување на јавниот простор“, поддржан од Програмата за култура на Швајцарска амбасада во Република Северна Македонија и е претставен како дел од поширокиот кураторски концепт „Градот како сцена: еколошки иднини“, кој се случува во киното на Железничката зграда во партнерство со Гете Институт Скопје и во партнерство со списанието во областа на архитектурата и урбанизмот „Arch +“.

Перформансот е резултат на работата на повеќе соработници. Авторскиот, драматуршки концепт и простор/сценски дизајн е на Филип Јовановски, додека креативната продукција и соработката на авторскиот концепт е на Димитар Милев. Соработници на сценски дизајн се Димитар Милев, Екатерина Добривојевска и Екатерина Николовска, кураторска поддршка има Софиа Григориаду, драматуршката поддршка е на Владимир Јанчевски. На истражувањето работеа Мартина Пенева, Екатерина Николовска, Калина Трајановска и Крсто Григорјадис, продукциската поддршка е на Денис Сарагиновски, на изработка на сценографијата работеа Мемед Mемети и Горан Ивановски, а во креативниот тим на соработници се Марија Аризанковска, Катарина Томиќ и Бојана Вуковојац.

Проектот е во продукција на Лабораторија за просторно изведувачки практики „Градот како сцена“ во рамки на програмите на платформата за современа уметност и култура „Факултет за работи што не се учат – АКТО фестивал за современи уметности“.