Истражувачите од Универзитетот на Британска Колумбија се сè поблиску до развој на таблети инсулин кои еден ден би можеле да ги заменат инсулинските инјекции од кои зависат луѓето со дијабетес тип 1. Нивните тела едноставно не произведуваат доволно инсулин, па мора да го внесуваат на друг начин.

„Овие возбудливи резултати покажуваат дека сме на добар пат за развој на формулација на инсулин која повеќе нема да треба да се инјектира пред секој оброк. Веруваме дека ова ќе го подобри квалитетот на животот и менталното здравје на повеќе од девет милиони дијабетичари тип 1 ширум светот “, рекол главниот истражувач на „Биг тинк“.

Конечната „дестинација“ на инсулинот е црниот дроб, каде што пристигнува откако ќе се апсорбира од цревата во крвотокот. Проблемот е што таблетите прво мора да поминат низ желудникот, каде што поради желудочната киселина се разградува голем дел од инсулинот и на тој начин никогаш не завршува во црниот дроб. Инсулинските таблети се развиваат со децении, а еден од претходните начини да се заобиколи овој проблем беа таблетите кои содржат многу високи дози на инсулин за некои од нив да се зачуваат дури и откако ќе поминат низ стомакот. Конкретно, таблетите морале да имаат дури пет пати повеќе инсулин од инјекциите за да се постигне саканиот ефект.

Она што го предлагаат истражувачите од Универзитетот на Британска Колумбија оди во друга насока. Нивните таблети веќе би се растопиле во устата и на тој начин би го избегнале поминувањето низ стомакот. Досега спровеле студија на стаорци, која покажала голем успех на овој метод – речиси целиот растворлив инсулин пристигнал до црниот дроб на глодарите, а особено се задоволни што се покажало дека неговото дејство е побрзо од другите таблети во развој кој има тенденција бавно да ослободува инсулин во текот на неколку часа.

„Слично на инјекцијата на инсулин со брзо дејство, нашата орална таблета се апсорбира по половина час, а ефектот може да трае од два до четири часа“, рекол истражувачот Алберто Балдели.

Потребни се многу повеќе истражувања за да се донесат овие таблети до клинички испитувања и, ако резултатите се задоволителни, кај дијабетичарите ширум светот. Истражувачите се оптимисти за придобивките кои нивните таблети ќе ги имаат на луѓето, особено оние кои се плашат и се зависни од инјекции. Постојат и други предности: складирањето на шишињата за таблети е многу поедноставно бидејќи, за разлика од шишињата за инјекциите со инсулин, тие не треба да се чуваат во фрижидери, а истовремено се создава помалку отпад поради престанување на употребата на иглите за еднократна употреба.