Југоисточно од главниот град на Перу, Лима, постои локалитет наречен Виехо Сангајаико. Toa што го прави специфичен е што бил во употреба за време на Инките, некаде помеѓу 1400 и 1532 година, а можеби и за време на шпанските освојувања, пишува српски „Нешнл џиографик“.

Сега, археолозите откопале звучен подиум за танцување. Интересно е што се работи за бина која го имитира звукот на тапани и грмотевици додека се танцува врз неа.

Откритието било случајно, бидејќи археолозите при ископувањето сфатиле дека под нив се слуша придушен шум со секое движење на лопата и мистрија. Обземени од љубопитност и возбуда, продолжиле да копаат, додека не стигнале до подиумот и не сфатиле за што се работи.

„Знаеме дека во предколумбиските ритуали на Андите, танцот имал големо значење. Верувам дека оваа специјално конструирана платформа е направена за да ги подобри природните звуци поврзани со танцувањето“, открива археологот Кевин Лејн од Универзитетот во Буенос Аирес.

Треба да се земе предвид дека местото се наоѓа во регионот на Андите познат по своите спектакуларни пејзажи, но и по тоа што луѓето овде во тој период верувале во натприродното и живееле во склад со природата.

Затоа, овој подиум најверојатно имал функција за луѓето да воспостават директна „комуникација“ со природата за време на церемониите посветени на богот на молњата. Друга теорија е дека тој имал одредена улога и како храм, бидејќи е поставен спроти светата планина.

Структурата широка 10 метри не е случајно создадена, бидејќи е прецизно дизајнирана да го направи ударот да звучи погласно, користејќи платформа со четири слоеви на полнење – мешавина од измет од алпака и глина.

„Сметаме дека платформата може да собере до 26 луѓе кои танцуваат, при што се испуштаат силни татнежи“, вели Лејн.

Ова не е единствено откритие бидејќи неколку звучни подиуми за танц се ископани на неколку други локации на Андите, што укажува на тоа дека ова е широко прифатена културна практика.