На денешен ден пред една година почина југословенскиот актер Жарко Лаушевиќ.

Тој беше еден од најистакнатите актери кои оставија неизбришлива трага на југословенската и српската кинематографија.

Жарко Лаушевиќ уште како момче покажал интерес за глума, а првите актерски чекори ги направил како дел од аматерската трупа „Додест“.

Дипломирал глума на Факултетот за драмски уметности во Белград во класата на Миња Дедиќ, а во класата бил со Соња Савиќ, Бранимир Брстин, Зоран Цвијановиќ, Светислав Гончиќ, Оливер Јежин и други.

Во текот на кариерата, Лаушевиќ одигра повеќе од 60 улоги, а публиката најдобро го памети по оние од филмовите „Шмекер“, „Браќа по мајка“, „Офицер со роза“ и „Битка на Косово“.

Целиот живот на Лаушевиќ се смени во јули 1993 година, кога со пиштол уби две лица, а третото тешко го рани. После тоа е осуден на 13 години затвор.

Инцидентот се случил откако тој и неговиот пет години постар брат Бранимир биле нападнати во близина на кафуле во Подгорица.

Откако Федералниот суд ја укина пресудата, по повторното судење во февруари 1998 година, тој беше осуден на четири години затвор за двојно убиство во прекумерна самоодбрана.

Откако веќе отслужи четири и пол години, беше ослободен, а набргу потоа реши да ја напушти земјата и да се пресели во Њујорк.

Откако се преселил во Америка, неговите маки не завршиле. Така, во јули 2009 година беше објавено дека Лаушевиќ е уапсен во Америка поради престој без виза и дека се размислува за негова екстрадиција во Србија, но во септември истата година, судот во Њујорк донел одлука да го укине притворот на Лаушевиќ.

По петнаесетгодишен престој во Америка, Лаушевиќ се вратил во Србија и повторно почнал да глуми.

Во тој период оствари бројни забележителни улоги, а публиката со ентузијазам го дочека неговото враќање.

Покрај многубројните улоги, Лаушевиќ зад себе остави и четири книги во кои искрено пишува за своите лични проблеми: „Година поминува, ден никогаш“, „Друга книга“, „Сѐ поминува, па и доживотна“ и „Падре, идиоте“.