ДНК анализата на косата на Бетовен открила досега непозната тајна речиси 200 години по неговата смрт.

Речиси два века по смртта на Бетовен, тим од научници одлучиле со генетска анализа на примероците од неговата коса да откријат која била вистинската причина за неговото губење на слухот и здравствените проблеми. Она што го откриле, меѓутоа, било сосема неочекувано, пишува „Саенс алерт“ (Science alert).

Познатиот германски композитор Лудвиг ван Бетовен починал во еден бурен понеделник во март 1827 година, заглавен во креветот од Божиќ претходната година, по долго боледување. Бетовен боледувал од жолтица, а екстремитетите и стомакот му биле отечени и секој здив му бил борба.

По неговата смрт, бил откриен тестамент што Бетовен го напишал четврт век порано, а во кој ги молел своите браќа да објават детали за неговата состојба во јавноста. Затоа денес не е тајна дека еден од најголемите музичари што некогаш ги имал светот бил функционално глув во средината на своите 40-ти години. Тоа било трагична иронија што Бетовен сакал светот да ја разбере, не само од лична туку и од медицинска перспектива.

Речиси два века по смртта на Бетовен, тим од научници решиле да му ја исполнат желбата со генетска анализа на ДНК во автентични примероци од неговата коса.

„Нашата примарна цел беше да ги расветлиме здравствените проблеми на Бетовен, познати како прогресивно губење на слухот, почнувајќи од неговите средни до доцните 20-ти и на крајот довеле до тоа да стане функционално глув до 1818 година“, рекол биохемичарот Јоханес Краузе од германскиот Институт Макс Планк.

Главната причина за губењето на слухот на Бетовен никогаш не била позната, дури ниту неговиот личен лекар д-р Јохан Адам Шмит. Она што започнало како тинитус (зуење во ушите) во неговите 20-ти, полека го отстапило местото на намалената толеранција на гласни звуци и на крајот губење на слухот на повисоките тонови, со што неговата кариера на изведување била завршена.

Во споменатото пронајдено писмо упатено до неговите браќа, Бетовен признал дека е безнадежно очаен, до тој степен да размислува за самоубиство. Но, Бетовен не се справувал само со губењето на слухот. Од 22-годишна возраст, тој наводно страдал од силни болки во стомакот и хронични напади на дијареја (пролив). Шест години пред неговата смрт, се појавиле првите знаци на заболување на црниот дроб, болест за која се верува дека е барем делумно одговорна за неговата смрт на релативно млада возраст од 56 години.

Форензичката истрага од 2007 година на прамен, за кој се верувало дека е косата на Бетовен, покажала дека труењето со олово можеби ја забрзало неговата смрт, дури е и одговорно за симптомите што му го одзеле животот. Со оглед на културата на пиење од оловни садови и медицинските третмани од тоа време, кои вклучувале употреба на олово, ова не е изненадувачки заклучок.

Тимот започна со анализа на вкупно осум примероци на коса од јавни и приватни колекции низ Велика Британија, Европа и САД. За време на нивната работа за автентичност, тие откриле дека два прамени воопшто не потекнуваат од Бетовен, додека друг бил премногу оштетен за анализа.

Најновата студија, која беше објавена во списанието „Current Biology“, меѓутоа, разоткрива дека споменатиот анализиран прамен од косата воопшто не е на Бетовен, туку на непозната жена.

Претходната работа што сугерира дека Бетовен имал труење со олово било утврдено дека се заснова на примерок од коса што не му припаѓал – туку тој примерок припаѓал на жена.
Но, пет од примероците потекнуваат од ист европски маж и одговараат на неговото германско потекло. Бетовен во април 1826 година лично му доставил еден од прамените на пијанистот Антон Халм, велејќи „Das sind meine Haare!“ („Тоа е мојата коса!“)

Што е уште поважно, неколкуте прамени за кои е потврдено дека најверојатно му припаѓаат на Бетовен покажуваат дека неговата смрт веројатно била последица на инфекцијата со хепатитис Б, влошена од неговото пиење и бројните фактори на ризик за болести на црниот дроб.

„Не успеавме да пронајдеме дефинитивна причина за глувоста или гастроинтестиналните проблеми на Бетовен“, рекол Краузе.

На некој начин, ни остануваат уште прашања за животот и смртта на проучениот композитор. Каде се заразил со хепатитис? Како праменот од женска коса со векови се проткајувал како да е на Бетовен? И што точно е причината за неговите болки во цревата и губењето на слухот?

Бидејќи тимот бил инспириран од желбата на Бетовен светот да го разбере неговото губење на слухот, резултатот од научното истражување сепак не го дал посакуваниот резултат, но во гените на Бетовен било закопано уште едно изненадување.

Понатамошното истражување кое го споредува хромозомот Y во примероците на косата со оние на современите роднини кои потекнуваат од татковската линија на Бетовен покажува на несовпаѓање. Се чини дека во генерациите пред раѓањето на композиторот се случувале вонбрачни активности.

Откритието укажува на настан за татковство вон брак во неговата татковска линија, помеѓу зачнувањето на Хендрик ван Бетовен во Кампенхаут, Белгија, околу 1572 година и зачнувањето на Лудвиг ван Бетовен седум генерации подоцна во 1770 година во Бон, Германија, вели Тристан Бег, биолошки антрополог на британскиот универзитет Кембриџ.

На крајот, ваквиот пресврт на настаните би бил неочекуван дури и за самиот починат познат германски композитор, со оглед на споменатото барање што тој го оставил во писмото до своите браќа.