Содржината на стихозбирката „Еден миг живот“ од Васил Тоциновски, издание на Институтот за наука, алтернатива, култура и уметност „Инаку“ во Скопје, ја составуваат шеесет и четири песни напишани во последните неколку години.

Станува збор за автор кој поетскиот исказ го проткајува со вредности на дарба и знаење, со постапка за строга, едноставна и мудра песна како одраз на човекот и зборот, времето и просторот. Актуелизацијата на поетскиот текст ја потврдуваат и песни кои се посветени на одредени личности низ чии судбини, всушност, се откриваат и коментираат разни димензии и вредности на егзистенцијата („Морскиот врач“, „Заминување на пријателот“, „Лесновските ѕвона“, „Дални наковални“, „Душата“, „Метрички карван“, „Сеќавања“).

Карактеристики на поетскиот пев се долги стихови кои инвентивно се преплетуваат со лирското и митолошко чествување на човекот и животот, темите и мотивите: љубов, тага, болка, радост, безнадежност како енергија на минатото, забрзаното и превртено сегашно време на новите и умни технологии во кои човекот и човечното се заборавени или отфрлени вредности.

Влегувајќи во суштината на постоењето, авторот настојува трајно да ги меморира општопризнатите вредности на егзистенцијата и да покаже оти само доброто и возвишеното остануваат како потврда оти некогаш сме биле и се оставило трајна трага за себе. Всушност, за Тоциновски поезијата е убавина и радост.

Секоја песна од книгата „Еден миг живот“ е заокружена целина/приказна во која најчесто ја проследуваме судбината или поточно драмата на субјектот. Нивен извор е осамениот и несреќен човек. Од него потекуваат возбудливите записи за малите и обични нешта во животот и светот низ поуката оти нема ништо големо и значајно, туку мозаикот го создаваат малите и обични нешта како ука и поука и, секако, како наша врска со минатото и уште повеќе како обврска кон иднината. Секоја песна е посебна/заокружена приказна и она што секако треба да се забележи е пораката што ненаметливо и мудро е упатена како аманет до читателот за трајно меморирање.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 186, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 8-9.7.2023)