Училниците овде немаат ѕидови, нема оценки, децата не чувствуваат притисок – наместо тоа, има неверојатно чувство на заедница.

Ања Вуковиќ и Страхиња Танасковиќ во јавноста станаа познати како тандемот Whatifness, кој пред неколку години на многумина им го оствари далечниот сон: ги оставија своите работни места од девет до пет и тргнаа низ светот со комбе. Денеска имаат две деца со кои сѐ уште живеат „на тркала“. Моментално се на Бали каде го споделија своето искуство од местото кое многумина го нарекуваат „најдоброто училиште на светот“. Станува збор за Green School, приватно, меѓународно училиште кое е отворено во 2008 година од Џон и Синтија Харди.

@whatifnessInstitucija ?✨?

♬ original sound – Whatifness

Во овој кампус, сè е подредено на природата. Учениците имаат органска градина како дел од нивните училишни активности, објектите се изградени од обновливи извори, вклучувајќи бамбус, локална трева и традиционални ѕидови од кал. „Срцето на училиштето“ е градба долга 60 метри на потпорници изградени од 2.500 бамбусови столбови.

Во 2012 година, Зеленото училиште беше признаено како „Најзелено училиште на планетата Земја“.

Специјалните програми вклучуваат зелени студии, наука за животната средина, претприемништво и креативни уметности.

Училниците овде немаат ѕидови, нема оценки, децата не чувствуваат притисок – наместо тоа, има неверојатно чувство на заедница, велат родителите на учениците од зеленото училиште во Убуд, Бали. На пример, наместо контролни задачи, тинејџерите од Зеленото училиште даваат говори за проект на кој работеле. Минатата година еден ученик направил даска за сурфање од мицелиум од печурки.

Ова не е конвенционално школување, а околу 500 ученици од 50 земји се фокусирани на одржливост, еко-претприемништво и свесност. Без оценки, работни листови, домашни задачи, малите се поттикнуваат да играат во кал, да сликаат и да вајаат во природа.

„Моите деца се приврзани за училиштето, се вознемируваат ако се болни. Училниците немаат ѕидови, гуштери трчаат наоколу. Децата не се чувствуваат под притисок, наместо тоа, постои неверојатно чувство на заедница. Децата учат преку проекти, учат математика преку конструкција, каде што мерат стапчиња за да направат структури. Вредноста на учењето станува суштинска и ја поттикнува детската љубопитност. Мојот син Бенџамин прави еко-тули, учи за мангровите и намалувањето на јаглеродот. И двајцата ја сакаат природата и учат за одржливоста на позитивен начин што ги решава проблемите“, вели мајката на Бенџамин, која со сопругот се преселила од Англија на Бали за да можат нејзините деца да посетуваат зелено училиште.

Во средното училиште, учениците се оценуваат според нивниот успех во текот на секој семестар. Предавањата се на англиски јазик. Испитите се целосно отстранети од наставната програма, иако студентите можат да изберат да ги полагаат надвор од Бали кога ќе наполнат 18 години, со поддршка од нивното училиште, доколку нивниот универзитет по избор има посебни услови за влез.

Помалите деца учат за циклусот на одгледување ориз, печурките и како да запалат огин. Постарите ученици учат за криптовалути и буџетирање, како и за основите на математиката, писменоста, науката и социјалните студии опфатени во редовните училишта. Странскиот јазик што го учат е индонезискиот национален јазик, бахаса.

Изборните предмети вклучуваат сурфање, реставрација на корали, пристап до сиропиталишта, еко-претприемништво и архитектонски дизајн.

Последната година вклучува евалуација на финалните проекти, кои се познати како Гринстоунс, а се акредитирани од Западното здружение на училишта и колеџи на САД. Многу тинејџери веќе започнаа сопствен бизнис. Други, кои се многу барани од универзитетите ширум светот (25 студенти кои дипломираат оваа година веќе имаат понуди од 108 универзитети) имаат поддршка за упис и помош при приемните испити. За оние кои го посетувале Зеленото училиште, тоа често е првиот испит што некогаш го полагале.

Недостаток? Секако дека има, и тоа е цената. Една година за јуниори е 12.000 долари, а за средношколци 24.000 долари.