– Славица Христова е магистер по етнологија и антропологија, во Музејот на Град Скопје работи од 1993 година. Полето на истражување на етнологот антрополог се однесува на материјалната, духовната и социјалната култура на луѓето, следејќи ги промените на традиционалната и создавање на современата култура на живеење. Во својот 27-годишен стаж тимски работи на создавање на приказните за етничкото шаренило на градот Скопје, културниот идентитет на градот Скопје од крајот на Втората светска војна до крајот на 70-те години, за жената везилка, која е спремна за мажење, за невестите и невестинските фустани од крајот на 19 век до почеток на 21 век, приказната за аберот кој денес е вајбер, за споменот и долгото сеќавање преку фотографиите и многу други приказни што се преточиле во изложби и каталози поставени во музејот изминатите 20 години.

Со своите колеги работела на неколку меѓународни проекти за презентација на нашето културното наследство, една од најбогатите збирки на народна носија во Санкт Петербург, монографија за македонска носија во Санта Фе, САД, носијата и текстилната традиција во Македонија претствена во енциклопедија издадена од универзитетот „Оксфорд“, проект „Место со многу лица“ за чаршијата во која важеле зборот, довербата и почитта, женскиот пазар за вдовици во Стокхолм, Шведска, Белград и старите фотографии.

Секако, секој живот е побогат ако се работи работата што се сака и која исполнува. Љубовта кон облеката и дотерувањето постоела одамна, изразена преку китењето и украсувањето на најстарите народи. Како љубител на убава облека имав препорака од пријателка за студио „Мај стори“ („My Story“), каде што секоја идеја за материјал и креација се реализира… Така ја запознав Славица, или како што си ја викаме наша Цаци, која на првата средба ме освои со нејзината приказна за дотерувањето, која од својата 13-годишна возраст имала сон и визија што сака да има кога ќе порасне. Таа наместо велосипед „пони“ за 13-ти роденден одбрала машина за шиење и оттогаш се радува на секој штеп и секое ново парче облека.

„Мај стори“, приказна започната пред 14 години, е приказна за создадени илјадници парчиња облека, потрошени илјадници метри материјал, конец, копчиња, љубов и посветеност, заедно со вредните раце на Јадре и Бети. Создадени нови, но моделирани и поправени и стари парчиња облека, на кои им дале нова душа. Задоволство им е кога парчето облека ќе се впие и ќе биде дел од жената што го носи, ќе ја надополни, ќе ѝ даде енергија и чувство на сигурност и комфорност. Светот на создавање и моделирање на облеката обзема, носи во еден свет во кој човек создава нешто со своите раце. Кога ваквите чувства се надополнети и со чувството на запознавање на многу различни прекрасни жени, тоа е комплетно. Оние многу парчиња облека значат и многу нови лица. Разговори за нова облека, нова желба, нов изглед, разговори за сè и сешто, пиење кафе и создавање нова близина, нови пријателства, од кои некои траат со години, растеме и се развиваме со убави желби, идеите, изглед.

Секоја жена има свој стил, изглед, своја приказна. „Мај стори“ ги обединува приказните, ги оживува, им дава душа и насмевка. Убавината е во едноставноста, а креациите на Цаци едноставно освојуваат, вели д-р спец. субспецијалист Татјана Баевска Вучковиќ, педијатар пулмоалерголог: