Имаат погодни услови за развој на сточарството, со пасишта, шуми, недопрена природа, но мака мачат со транспортот на млечните производи. Вака е со децении во селото Луковица сместено на падините на Сува Гора, Општина Желино, тетовско.

Фармерот Ќире Милошевски е еден од ретките во тетовска Луковица, кој со своето семејство одлучил да живее во родниот крај. Лошо е, вели, во време на поројни дождови кога на земјениот пат кој води до селото се појавуваат големи дупки и вдлабнатини.

-Се занимаваме со сточарство, имаме околу 150 грла кози, 30 години тука живееме, се вративме од градот. Добро се опстојува, само досега немавме пат, уште не е ни доасфалтиран има уште околу 2 км. Треба државата да помага. Сите министири ветуваат, но досега нема ништо направено, знам по мене – вели фармерот Милошевски.

Луковица е единственото село во полошко до кое нема асфалтиран пат. Поради лошата состојба со инфраструктурата голем број луѓе се иселени од селото. Луковица е сместена во прекрасен планински предел, каде може да се развива и селски туризам, особено за време на илинденските празници кога доаѓаат многу гости.

– Да беше направен патот до манастирот, овде, како секоја година што имало 500 лица ќе има 1.000, сите ќе дојдат. Патот не чини, ги искршивме колите. Да се направи патот, овде ќе се вратат, секој ќе направи едно собиче – две – рече Тихомир Божиноски од село Луковица.

– Апелирам кој било да биде, патот треба да се направи како што треба. Ако толку пари имало, ако немало повеќе, не се виновни, но ако примиле пари, а патот да остане, да ги стават по џебови, тоа е срамота. Селото наше овде, што да посееш ќе порасне – додаде Трипун Мишевски жител на селото, кој додава дека може да се развива и туризам.

„Вечен“ проблем на селото е патот кој од месноста викана „Крстец“ па сè до Луковица во должина од 5 километри не е целосно асфалтиран. Останаа уште околу 2 километри нерамен пат со дупки, земја и песок, делница кој беше предвидена да се асфалтира, откако Владата во два наврати одобри средства за оваа намена. Мештаните тврдат дека владините пари биле повеќе од доволни да се изгради целиот пат, но општината истиот го градела недомаќински со цена за метар квадратен како да гради автопат.

Од Општина Желино ги отфрлаат обвинувањата на месната заедница од Луковица. Според нив, владините средства добиени за патот биле искористени според сите законски прописи.

По 30 години власта го „одврза ќесето“ ќе даде пари за изградба на пат до Луковица