Расправиите се дел од секоја врска, а дури се и корисни ако се водат фер и со почит. Тие овозможуваат партнерите да ги искажат своите несогласувања и подобро да се разберат. Но понекогаш кавгата може да заврши сосема поинаку: вашиот партнер може да каже или направи нешто што ќе ве повреди, ќе ве налути или ќе ве остави збунети. Еден таков пример е кога во проблемите се вовлекува трета личност, пријател, член на семејството или поранешен партнер, во манипулативен потег наречен триангулација, пишува „Вел енд гуд“.

Според психотерапевтката Џејни Лејси, триангулацијата во романтична врска подразбира еден од партнерите да ги сподели проблемите со трета страна наместо директно со партнерот. На овој начин тој добива предност, изолирајќи го другиот и контролирајќи ја динамиката. Честа е кај нарцисите и кај оние што имаат нарцисоидни тенденции, бидејќи им обезбедува моќ, потврда и чувство на надмоќ.

Замислете пар – Џон и Лиса. Кога Џон е лут на Лиса, наместо да разговара со неа, тој му се жали на својот пријател Марк и бара од него да ја „среди“ ситуацијата. На прв поглед може да изгледа како избегнување на директна конфронтација, но всушност Џон ја менува динамиката во своја корист: ја добива поддршката на Марк и ја става Лиса во неповолна положба. Во други случаи, нарцисот може дури и да се закани дека ќе ја вклучи поранешната љубов, само за партнерот да попушти и да се согласи со неговите услови.

Триангулацијата создава збунетост, недоразбирања и емоционална болка. Таа води кон нерамнотежа на моќта и чувство на исклученост или создавање сојузи, што често резултира со траума. Како што објаснува психотерапевтката Алена Скилијано, оваа тактика се јавува особено при разделби, кога нарцисот знае да ги вклучи родителите на партнерот, лажејќи или претерувајќи за да ги придобие на своја страна. Тоа го остава партнерот во тешка позиција, принуден да се брани не само пред нарцисот, туку и пред сопственото семејство.

Важно е да се направи разлика меѓу обичното споделување на проблеми со пријател и манипулативната триангулација. Во првиот случај, човекот бара поддршка или совет. Во вториот, целта е моќ и контрола, без никакво внимание кон чувствата на другите.

Нарцисите ја користат триангулацијата како стратегија за да добијат што сакаат: го убедуваат третиот дека тие се во право, го прикажуваат партнерот како виновен и така го зајакнуваат сопственото его. Некои типови на нарциси ја користат оваа тактика за да ги одвлечат другите од нивното вистинско однесување, да ги изолираат, да ја пренасочат вината и да ја задржат контролата врз врската.

Иако е тешко навреме да се препознае, триангулацијата е форма на психолошка злоупотреба. Со текот на времето, жртвата може да почувствува изолација, анксиозност, несигурност и пад на самодовербата. Затоа е клучно да се воспостават јасни граници и да се инсистира разговорите и проблемите да се решаваат директно, без вмешување на други. Доколку триангулацијата се повторува и предизвикува силна емоционална вознемиреност, најдобро е да се побара стручна помош од терапевт со искуство во работа со нарцисоидно однесување.

Во меѓувреме, грижата за сопствената добросостојба е најважна. Практикување активности што носат радост, техники за справување со стресот и одржување здрава мрежа на поддршка може да помогнат да се намали штетата од оваа токсична манипулација.

Како веднаш да препознаете токсичен нарцис: Љубовта со ваква личност го уништува емоционалното и менталното здравје!