Најновиот музички проект на Јордан Костов со наслов „Маглота“ е роден од неговата длабока врска со Виетнам, како доказ за магијата што се случува кога музиката се испреплетува со културата.

Албумот „Маглота“ на Јордан Костов вешто ги инкорпорира традиционалните музички инструменти кои се длабоко вкоренети во секојдневниот живот. Тоа што плени е хармоничното спојување на традиционалните виетнамски мелодии со уникатниот музички стил на Јордан Костов.

Светската концертна промоција на албумот „Маглота“ на Јордан Костов и неговите пријатели, албум што е снимен во Ханој, Виетнам, во 2023 година, ќе се одржи на 30 јуни, во 20 часот, во големата сала на Македонската филхармонија во Скопје.

Сепак, Виетнам одиграл клучна улога во музичкото патување на Јордан, бидејќи тој навлегол во локалната култура и формирал силни врски со виетнамските пријатели музичари. Јордан Костов е македонски хармоникаш, композитор и немирен музички патник, кој со години гради звук што не произлегува толку од територии, колку од движење низ нив.

Низ какво креативно патување стигна до реализацијата на албумот „Маглота“?

– Албумот е резултат на богато креативно патување преку учество во различни експериментални музички состави. Снимен е во Ханој, Виетнам, и инспириран од локалната култура, секојдневието, како и од етничката и географската далечина која, сепак, делува блиско.

Не можев да најдам некое конкретно значење на насловот „Маглота“. Од каде и како се појави тој збор?

– Маглота е измислен збор без конкретно значење, но со звучност што буди познатост. Наслов е и на албумот и на една од композициите. Сличен е на зборот „фатака“ од локален шангајски дијалект – значењето не е важно, туку чувството што го предизвикува.

На албумот учествува интернационална екипа на музичари. Од колку страни на светот доаѓаат и како, воопшто, стапи во контакт со нив?

– Составот со кој е снимен овој материјал вклучува музичари од различни делови на светот: Огнам на тапани, Линх на данбау и Линх на трунг од Ханој на традиционални инструменти, Даниел Еигланд од Њујорк/Виетнам на бас и Мр. Пинх од Франција на виолина. Идејата за снимање со виетнамски традиционални инструменти се роди спонтано, без однапред напишана музика. Сѐ е снимано во еден тејк во студио во Ханој со снимателот Алек Сноучер.

На оваа концертна изведба ќе учествува нов, разновиден секстет, дополнет со хор. Станува збор за своевидна реинкарнација на истата музика, но претставена во сосема поинаков состав. Со музичарите кои се вклучени – сите истакнати солисти (Роман Столјар, Бренда Охана, Бруно Тоци Теза, Фенг Хао и Минх Транг Нгујен) имам претходно соработувано во различни проекти низ светот, вклучувајќи ги Шангај, Париз, Берлин…

Од каде се појави идејата за соработка со женскиот хор „Св. Злата Мегленска“?

– Ова е втора соработка по пауза од петнаесет години, која се случила спонтано – слично како и овој музички проект. Тогаш тоа беше поинаков состав и различна музика. Денес, овој колоритен секстет претставува едно нетипично, но мошне интересно музичко комбо. Се надевам дека музиката им е интересна и на членовите на хорот, а ние ќе имаме можност да слушнеме како тоа звучи – тука и сега.

Во твоето музичко искуство се забележува и работа со камерни состави и работа со големи оркестри. Од што зависи како некоја идеја ќе биде реализирана?

– Имам значајно искуство со камерни состави и неконвенционални ансамбли, најчесто како композитор, бенд-лидер и изведувач. Поголем дел од тие соработки се реализираа во Шангај, каде што секој ансамбл беше различен – и по бројност и по музичка подлога. Имав слично искуство и со еден ансамбл во Токио. Интересно е тоа што ваквите формации секогаш имаат потенцијал да оживеат со нова музика, со што секој проект добива свој уникатен идентитет.

Организацијата на проби и настапи со поголеми состави бара значителна логистика, и тоа зависи од самата музика и нејзините потреби. Некогаш, а многу често, постои потреба од менување на аранжманите на музиката, што само по себе бара време и посветеност. Успешната реализација зависи од повеќе фактори – обемот и составот на ансамблот, комплексноста и побарувањата на самата музика, како и од динамиката на пробите. Сите овие моменти влијаат врз крајниот резултат.

Како твојата хармоника ја поставуваш во рамките на различните музички состави (групи или оркестри)?

– Зависно од групата и музиката, различните музички светови претставуваат радост и инспирација за мене како композитор и како изведувач. Во тој дух, секогаш го прилагодувам моето учество соодветно на стилот, енергијата и карактерот на проектот.

Што може публиката да очекува од концертната промоција на „Маглота“?

– Публиката може да очекува проект што не се води по границите на жанровите, туку создава нови музички светови инспирирани од фолклорот, авантурите, сонувањата и визуелната уметност. Звук без граници – „Маглота“ не припаѓа на еден жанр. Нивната музика е слободна, органска и експресивна, со мотиви кои одекнуваат од различни краишта на светот – од меланхолијата на Источна Европа, преку мистичниот Исток, до современи експериментални тонови.

Секстетот е составен од интернационален ансамбл – шест музичари од различни земји и културни контексти кои се здружиле во овој проект, носејќи ги со себе своите лични музички јазици, техники и чувства со жива енергија и автентичност. Музиката е создадена од лични искуства, патувања, сништa и уметнички визии. Публиката ќе го почувствува тоа искрено предавање на музиката – во живо со изненадувања и трансцендентални звуци што оставаат впечаток.

(Разговорот е објавен во „Културен печат“ број 287, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 28-29.6.2025)