Околу 10 отсто од локалното население во тропската островска држава Сејшели е зависно од хероин во она што сега се води како епидемија. Дури ни затворите не нудат заштита за оние кои се зависни од дрога. „Би-Би-Си“ доби редок пристап до главниот затвор за да биде сведок на големиот проблем што се заканува да ја совлада земјата.

Сместен на врвот на еден рид, опкружен со прекрасни погледи на Индискиот океан е затворот Монтањ Посе, главниот поправен дом на Сејшелите. На влезот во затворот, се поставени бројни заклучени порти, а за да се дојде до ќелиите потребно е да се помине низ километри навиткана бодликава жица, а има и четири метри висок мурал на Нелсон Мандела, насликан на ѕидот од канцеларискиот блок.

Покрај насмеаното лице на најголемиот јужноафрикански претседател (кој и самиот бил затвореник) има цитат кој гласи: „Се вели дека никој не познава нација додека не се најде во нејзините затвори“. На многу начини овој затвор е одраз на она што се случува на Сејшелите надвор од неговото луксузно брендирање со пет ѕвезди.

Како што раскажува тимот на „Би-Би-Си“ ќелиите во затворот се како во хорор филм. Во една просторија има и до 8 кревети, по четири на секоја страна, а тоалетите биле пред распаѓање. Во центарот на затворот, речиси немало никаква светлина. Затворениците користеле картонски кутии за да создадат приватност зад решетките на нивните ќелии. Некои од нив се толку мали што повеќе личат на кафези, а на подот има валкани душеци, раскажува новинарот на британскиот медиум.

Зависноста од хероин

Проблемот со хероинот, исто така, демне во темнината додека наркотиците течат низ тие ќелии. Затворот не нуди заштита од она што се случува надвор. Се проценува дека околу 10% од населението на Сејшелите е навлечено на хероин. Толку многу што мора да се доведат странски работници за да ја вршат работата што не можат локалните жители зависни од дрога.

Во затворот, чуварите се ротираат во обид да се запре корупцијата и протокот на хероин во ќелиите – но тоа не функционира. Дури и претседателот Вавел Рамкалаван признава дека затворот не е погоден за намената.

„Кога имате таков хаос, ова е плодна почва за корупција од страна на полицајците. И штом ќе имате корупција, тогаш дрогата ќе продолжи да влегува во затвор“, изјави тој за Би-Би-Си од Државниот дом во главниот град Викторија.

Тој признава дека „ситуацијата со дрогата е многу лоша“.

„Во овој момент, по глава на жител, што се однесува до потрошувачката на хероин, Сејшелите се број еден во светот. И ова не е статистика што лично ми причинува големо задоволство.

Метадонот е достапен за корисниците во и надвор од затворот. Бесплатен е за секој што е регистриран. Во Викторија, секое утро бело комбе за дистрибуција прави неколку застанувања низ градот, каде што се формираат долги редици додека луѓето од сите сфери чекаат да ги добијат лековите.

Изненадувачки, во нација држена во заложништво на хероин, метадонот е единствената доследна поддршка достапна за корисниците на дрога. Но, малку од нив знаат дека употребата на метадон и хероин во исто време може да доведе до фатално предозирање.

Земањето метадон без план за детоксикација и советување ретко е добро долгорочно решение за закрепнување. И покрај тоа, политичките одлуки доведоа до затворање на сите резиденцијални центри за рехабилитација низ островите.

Претседателот, кој е на функцијата веќе две години, ги обвинува своите претходници за недостатокот на толку потребната болничка нега. Тој вели дека политиката се попречила да се справи со ова прашање во претходната администрација.

„Но, добивме грант од ОАЕ за изградба на соодветен центар за рехабилитација. И затоа одиме во таа насока“, вели Рамкалаван.

Проблемот во Сејшелите е толку лош бидејќи островите се заглавени во добро воспоставени патишта за трговија од Авганистан и Иран до Источна Африка и Европа – но претседателот Рамкалаван вели дека проблемот се влошил кога група ирански шверцери на дрога биле затворени во земјата.

„Кога беа тука, тие ја развија својата мрежа. После тоа, имаше повеќе Сејшелци вклучени во трговијата со дрога од Иран, а сега денес се наоѓаме себеси како вложуваме толку многу ресурси само за да се бориме со оние Иранци кои доаѓаат во нашите води за да ги продадат своите отрови“.

Хероинот најмногу доаѓа во Сејшелите со брод – преку неговите огромни, порозни водени граници. Со повеќе од милион квадратни километри територијални мориња, шверцерите имаат лесен пристап.

Новинарите на британскиот медиум велат дека возејќи покрај луксузните хотели и скапите ресторани, на секоја улица може да се види дека дрогата е насекаде, а стравот е дека најлошото допрва доаѓа.