Со години се сметаше дека падот на либидото и сексуалните перформанси кај мажите е неизбежна последица од стареењето – тивка низа хормонални промени, особено пад на тестостеронот.

Сепак, нова повеќегодишна студија од германски научници го менува текот на таа приказна: она што навистина ја поткопува сексуалната и репродуктивната функција на мажите не е само текот на времето, туку и шеќерот во крвта. И не дијабетесот, туку минималното, речиси незабележливо зголемување на гликозата, она што сè уште се смета за нормално.

Овие изненадувачки наоди беа презентирани на годишната конференција на Ендокриното друштво (ENDO 2025) во Сан Франциско. Водечкиот автор на студијата, професорот Михаел Цикман, доктор по филозофија од Универзитетската болница во Минстер, истакна дека возраста и нивото на тестостерон долго време се сметаат за главни причини за пад на машката сексуалност, но дека новите наоди укажуваат дека метаболичките промени, првенствено мало зголемување на шеќерот во крвта, всушност играат клучна улога, објавува „Сајтек дејли“.

Студијата започна во 2014 година и траеше шест години, вклучувајќи 200 здрави мажи на возраст од 18 до 85 години, без претходна дијагноза на дијабетес, срцеви заболувања или рак. До крајот на истражувањето, 117 учесници останаа под континуиран надзор. Научниците внимателно го следеа квалитетот на спермата, нивото на хормони, способноста за постигнување и одржување на ерекција, либидото, како и метаболичките параметри како што се индексот на телесна маса (BMI) и вредностите на HbA1c – стандарден маркер за просечно ниво на шеќер во крвта.

Вредностите на HbA1c под 6,5 проценти не укажуваат на дијабетес, но истражувачите открија дека дури и во овој опсег има промени што имаат физиолошки последици.

Кога шеќерот полека го замолчува либидото

Иако целокупните хормонски профили и основните параметри на семената течност останаа во нормални граници, прецизните анализи покажаа суптилни, но перзистентни промени: кај мажите со мало зголемување на шеќерот во крвта, подвижноста на спермата се намали, а еректилната функција постепено ослабе.

Со други зборови, шеќерот не мора да биде во дијабетичниот опсег за да има штетно дејство. Доволно е тој хронично малку да се покачи – како што често се случува во современиот начин на живот – и веќе тогаш се нарушуваат чувствителните системи на сексуалното здравје.

Интересно е и тоа што тестостеронот, кој долго време се сметаше за речиси единствен хормонален индикатор за машката сексуалност, немаше директен ефект врз еректилната функција. Сепак, се покажа дека постои јасна корелација помеѓу неговото ниво и проценетото либидо – субјективното чувство на сексуална желба.

Метаболичкото здравје како клуч за машката потенција

Значењето на оваа студија лежи не само во научните сознанија, туку и во практичната порака што ја испраќа: мажите не се беспомошни пред стареењето. Со промена на животните навики и следење на метаболичкото здравје – првенствено шеќерот во крвта – можно е да се забави или дури и да се спречи падот на сексуалната функција.

– Ова ги отвора вратите за превентивна медицина во областа на машкото здравје. Не мора да чекаме пад на тестостеронот или појава на еректилна дисфункција – можеме да дејствуваме порано, преку контрола на исхраната, телесната тежина, физичката активност и редовно следење на вредностите на HbA1c – нагласува професорот Цикман.

За лекарите и терапевтите вклучени во здравјето на мажите, овие наоди претставуваат важен повик за редефинирање на фокусот: хормоналниот статус останува важен, но мора да биде придружен со поширока метаболичка рамка.

Интересно е да се забележи дека слични набљудувања веќе се евидентирани во контекст на здравјето на жените, каде што гликемиските нарушувања се поврзани со намалена плодност и хормонален дисбаланс. Сега е јасно дека дури и машкото тело не е имуно на тивкото, но постојано влијание на шеќерот.

Во ерата кога сè поголем број луѓе водат седентарен начин на живот, јадат индустриски преработена храна и носат скриени вишок килограми, оваа студија делува како тивко, но одлучувачко предупредување: шеќерот, дури и кога не боли, нè менува.