Научниците оживеале црв после 46.000 години поминати во сибирскиот вечен мраз
Не е невообичаено научниците да откријат остатоци од древни животни и организми стари неколку десетици илјади години, но доколку тие „оживеат“, т.е. излезат од криптобиоза после толку време – тоа е неочекувано изненадување.
Препорачано
Веста од 2018 година, кога научниците открија два вида тркалезни црви во вечниот мраз во долината на реката Колима на крајниот североисток на Сибир и кога успеаја да ги оживеат, беше вистинска сензација. Пред сè, затоа што тогашните проценки беа дека црвите Панагролаимус детритофагус (Panagrolaimus detritophagus) и Плектус парвус (Plectus parvus) се стари околу 32.000 години.
Сепак, сега научниците открија црв кој поминал најмалку 46.000 години во криптобиоза – состојба во која метаболичките процеси се запрени. Рекорд кој ја урива должината на сите досега познати состојби на екстремна неактивност меѓу животинскиот свет, пренесува српски „Нејшнал џеографик“.
100 генерации одгледувани во лабораториски услови
По оживувањето на црвот Панагролаимус колиманезис (Panagrolaimus kolymaensis), истражувачите од Институтот Макс Планк во Германија одгледувале повеќе од 100 генерации во лабораториски услови и потоа ги анализираа нивните геноми.
Ова им помогна да го надополнат ограниченото знаење за животните кои имаат способност да се префрлат на криптобиоза во тешки услови за живот.
Исто така, интересно е да се забележи дека меѓу живите црви, рекордот за најдолг период поминат во криптобиоза е само 39 години, но врз основа на датирањето на растителниот материјал во неговата близина, споменатиот антички црв е стар некаде помеѓу 45.839 и 47.769 години.
Ulat berumur 46 ribu tahun hidup kembali setelah terperangkap di Es daratan Siberia
Panagrolaimus kolymaensis adalah ulat yang memiliki panjang kurang dari 1 milimeter dan merupakan salah satu organisme yang berhasil melakukan cryptobiosis, membatasi metabolismenya untuk survive pic.twitter.com/aEh2WfAmlc
— TMI Hari ini (@TMIHARINI) July 28, 2023
Самата генотипска анализа откри дека неговите геноми во многу случаи се преклопуваат со неговиот жив роднина Caenorhabditis elegans, како и дека споделуваат механизми за преживување во тешки услови.
Авторите на студијата тврдат дека ова „покажува како со прилагодување да преживеат криптобиотска состојба за кратки временски периоди во средини како што е вечниот мраз, некои видови нематоди стекнале потенцијал да останат во таа состојба за цели геолошки периоди“.
Тимот сега сака да открие каква улога играат овие заеднички гени во криптобиозата и дали постои горна граница за тоа колку долго нематодите можат да останат во неа.
