Два нови лека за Алцхајмерова болест што ќе бидат одобрени во Велика Британија се првите кои ја третираат причината за болеста и треба директно да го подобрат животот на пациентите со деменција, бидејќи тие се развиени за да ја забават болеста, објави „Гардијан“.

Луѓето во Британија би можеле да ги видат придобивките од клучниот медицински пробив следната година, пишува магазинот.

Првиот од овие лекови – леканемаб (lekanemab) – неодамна беше одобрен во САД и Јапонија и веќе е вклучен во третманот на пациенти со деменција. Наскоро во тие земји се очекува да биде одобрен вториот лек – донанемаб (donanemab), а следната година се очекува двата лека да бидат одобрени за употреба во Британија.

Досега, лекарите можеа да препишуваат само лекови за да им помогнат на пациентите да се справат со симптомите на деменција, така што доаѓањето на првите лекови кои ја третираат вистинската причина за состојбата е добредојдено, иако експертите предупредија дека кон нивната употреба треба да се пристапи со претпазливост.

– Новите лекови го забавуваат развојот на Алцхајмерова болест за шест месеци до една година и се корисни само за оние кои се во рана фаза на болеста, така што тие секако не се чудотворни лекови – изјави шефот на истражувањето за Алцхајмерова болест во Британија, Дејвид Томас.

Алцхајмеровата болест е предизвикана од акумулацијата на амилоид протеин во мозокот, иако симптомите може да не се појават со децении откако ќе започне акумулацијата на протеинот. Повеќе од 20 години, научниците се обидуваат да најдат начини да спречат акумулација на амилоид со надеж дека тоа ќе го запре прогресијата на болеста.

Леканемаб, произведен од јапонската фармацевтска компанија Еисаи, и донанемаб, произведен од Ели Лили од САД, се првите лекови што ја постигнуваат оваа цел, иако тие само забавуваат, но не можат да ја спречат евентуалната прогресија на болеста.

Двата лека се скапи, а третманот со леканемаб чини околу 25.000 долари (19.700 фунти) годишно и се дава со интравенска инфузија.

Сепак, главниот проблем со кој се соочуваат лекарите е тешкотијата во откривањето на деменција, не само во раните фази, туку и во нејзините подоцнежни фази, така што една третина од случаите на деменција никогаш не се дијагностицираат.

Затоа експертите укажуваат дека е важно да се зголеми ефикасноста на методите за откривање на деменција, пишува „Гардијан“.