Мртвите муви може да се претворат во биоразградлива пластика, тврдат истражувачите, пишува „Гардијан“. Наодот, претставен на есенскиот состанок на Американското хемиско друштво (АЦС), може да биде корисен бидејќи е тешко да се најдат извори за биоразградливи полимери кои немаат друга конкретна употреба.

„Веќе 20 години, мојата група развива методи за трансформирање на природни производи – како што е гликозата добиена од шеќерна трска или дрвја – во разградливи, сварливи полимери кои не опстојуваат во животната средина. Но, тие природни производи се собираат од ресурси кои исто така се користат за храна, гориво, градежништво и транспорт“, рече главниот истражувач Карен Вули од Универзитетот во Тексас.

Еден колега ѝ предложил на Вули да користи отпадни производи што останале од одгледувањето црни војнички мушички. Ларвите на мувите содржат протеини и други хранливи материи и затоа се одгледуваат за добиточна храна, и тие го разградуваат отпадот, па се одгледуваат и за тоа. Сепак, помладите муви се помалку корисни и се отфрлаат по нивниот краток животен век. Тимот на Вули се обидувал да ги искористи овие мртви муви за да направи корисни материјали од отпаден производ.

Истражувачите откриле дека хитинот, полимер на база на шеќер, е главна компонента на мувите и ја зајакнува лушпата или егзоскелетот на инсектите и раковите. За екстракција на хитин веќе се користат лушпи од ракчиња и ракови. Истражувачите рекоа дека прашокот од хитин од мушички изгледа почист од оној од раковите и добивањето хитин од мувите може да избегне загриженост за некои алергии на морска храна.

Од мушичките, тимот создал хидрогел кој може да апсорбира вода 47 пати повеќе од својата тежина за само една минута. Овој производ може да се користи во почва за обработливо земјиште за да се зароби водата од поплавите и потоа полека да се ослободува влага за време на суши.

„Овде во Тексас, постојано сме или во ситуација на поплава или суша, па се обидував да размислам како можеме да направиме суперапсорбентен хидрогел што би можел да го реши ова“, вели Вули.

Научниците се надеваат дека наскоро ќе можат да создадат биопластика како што се поликарбонати или полиуретани, кои традиционално се направени од петрохемикалии, од мувите. Оваа пластика нема да придонесе за проблемот со загадувањето со пластика.