Амбиентот на промоцијата на новата стихозбирка „Зраци“ видно го израдува, но и збуни 87-годишниот поет Михаил Ренџов. Единственото што можеше да го изусти на промоцијата беше дека е пресреќен што на негова возраст му се случува толку убава работа и да изрази благодарност до сите присутни.

Промоцијата на книгата се одржа на 22 март пред литературното кафе „Метаноја“ во Скопје. Промотори на изданието беа Владимир Мартиновски и Коста Милков, а промоцијата ја збогатија музичарите од семејството Ренџови.

– Најновиот поетски ракопис на Михаил Ренџов е вчудовидувачки екстракт од неговото раскошно поетско искуство. Светлината и топлината од неговата поезија овој пат ги добиваме преку извонредна серија лирски минијатури, елиптични поетски вињети, именувани „Зраци“. Секоја песна, секоја минијатура е еден нов зрак поетска светлина. Како поклоник на аскетски строгиот поетски израз, Михаил Ренџов со најновиот ракопис моќно ни ја докажува максимата „помалку е повеќе“. Во секоја песна, во секој стих е компримирана огромна творечка енергија, а песните се едновремено и едноставни и повеќеслојни. Песните на Ренџов се сочинети од само неколку збора, но благодарение на несомнената вдахновеност и врвното поетско мајсторство, во секоја нова лирска минијатура преку лаконски пласираните стихови и поетски слики нè пречекува ново изненадување. Секој текст нè тера да го препрочитуваме одново и одново, откривајќи нови пластови значења – истакна Владимир Мартиновски.

Новата поетска збирка на Михаил Ренџов е објавена во издание на „Метаноја“, а покрај директорката на оваа издавачка куќа Нада Милкова, на настанот се обрати и Коста Милков од Балканскиот институт за вера и култура, кој е автор на поговорот во книгата.

– Поетот и бард на македонската поезија, Михаил Ренџов, со целиот свој живот, со целото свое творештво и со целото свое битие е автор свртен кон созерцателното и кон аскетското. Тој е поет подвижник, сесрдно нурнат во најголемите длабочини или вивнат во најголемите височини, без притоа да ја „напушти“ оската која е цврсто поставена врз Земјата, третата планета од Сонцето, тамам оддалечена и под тамам агол за да биде животодавна. Песните во оваа збирка се создавани низ неколку децении и ја отсликуваат „филозофијата на животот“ на авторот – посочува Коста Милков во поговорот со наслов „Од зборови до зраци“.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 172, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 25-26.3.2023)