Писателот Киро Донев објави многу необичен книжевен споменар. Станува збор за книгата „Летопис на душата“ во која на 231 страница се поместени 127 кратки биографии проследени со фотографии и песни во ракопис на писатели од Македонија, но и од поширокиот балкански простор.

Издавач на книгата е ЗГ „Средби под јаворите – Видое Подгорец“ од Струмица.

– Одејќи по сите познати книжевни манифестации посветени на литературата во Македонија, но и во цела Европа, саеми на книги и читања, среќавав творци за кои книжевноста беше единствената и најголема љубов. Нивните ракописи, нивните пораки, желби и надежи, останаа запишани на страниците на мојот тефтер, што секогаш го носев со себе.

Овој книжевен споменар е мала книжевна историја за подемот на целата јужнословенска, но и европска литература за деца и млади. На страниците на мојот тефтер стојат запишани сведоштвата на луѓето што ги градеа и негуваа мултикултурните вредности на кои се заснова секое општество денес. Единствената нитка што нѐ поврзуваше беше книжевноста, без разлика на кој јазик е напишана. Зборот преточен во книжевно дело е единствениот калауз што може да ги отвори портите на меѓусебно разбирање, толеранција и почитување – објаснува Киро Донев.

Во предговорот кон книгата, главната уредничка на изданието д-р Ана Витанова-Рингачева, посочува дека „Летопис на душата“ е оригинална книга и по својата форма и по содржината.

– Книгата е единствен таков ракопис, не само во македонски, туку и пошироко во европски рамки. Книгата не можеме да ја поместиме во ниту еден книжевен жанр, затоа едноставно ја нарекуваме мала книжевна историја – забележува Витанова-Рингачева.

Киро Донев е познат писател за деца и млади. Автор е на 40-ина збирки раскази, поезија, романи, сликовници и драмски текстови. Сиот свој професионален век го помина во Редакцијата „Детска радост“ при некогашната НИП „Нова Македонија“. Прво како новинар, потоа уредник, главен и одговорен уредник, а се пензионираше како директор на оваа специјализирана издавачка куќа за деца и млади. Денес живее во своето родно село Моноспитово близу Струмица.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 117, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 19-20 февруари 2022)