Во текот на 1990-тите, на германската индустрија многу и беа потребни нови импулси. Само во регионот околу Штутгарт, 100.000 луѓе останаа без работа. Кога проектот „Штутгарт 21“ беше претставен пред јавноста во 1994 година, сите се надеваа дека доаѓаат подобри времиња. Станува збор за престижен проект на нова железничка станица на местото каде што се наоѓа постојната станица. Сепак, новата станица требаше да биде целосно под земја, со многу нови тунели, мостови, шини за супербрзи возови и делници кои ќе водат директно до аеродромот.

Новата станица е замислена како дел од брзата европска железничка рута што ќе ги поврзува Париз и Братислава. Планирано е годишно да поминуваат 10 милиони патници низ новата станица, како и да донесат илјадници работни места во регионот. Германската железница (Дојче Бан) го претстави „Штутгарт 21“ како решение за сите проблеми, а политичарите беа желни да привлечат нови инвеститори. Тоа беше одлична можност за Штутгарт да добие значење како индустриска локација и метропола. На негово место како своевиден споменик ќе остане дел од старата зграда со централната кула, познато архитектонско дело дизајнирано од германскиот архитект Пол Бонац во 1920-тите.

Покраинската влада на Баден-Виртемберг одлучи да го поддржи проектот. Така започнаа проблемите. За противниците на проектот едно е сигурно, тој е штетен за животната средина. Не само за дрвјата во блискиот парк, туку и за подземните води. Некои беа бесни поради уривањето на стариот ѕид на станицата, додека други рекоа дека проектот е прескап. Во исто време, трошоците од 1,5 до 2,5 милијарди евра, за кои се зборуваше во 1995 година, денес изгледаат речиси смешно бидејќи оваа сума постојано се зголемуваше додека не дојде до 11 милијарди евра. Значи трошоците се зголемени за 360 проценти. Според првичниот план, новата станица требаше да биде завршена во 2008 година, но самото планирање траеше подолго, така што работите не започнаа дури во 2010 година, пишува Дојче веле, пренесува Кликс.ба.