Низ поголемиот дел од Европа постои едно правило: немате адреса, немате глас.

Но, овој пат во Ирска работите се сменија. На 7 јуни, бездомниците во Ирска ќе го дадат својот глас на изборите за ЕУ, што е прв ваков настан по реформата во 2022 година, која им овозможи на добротворните организации да им дадат адреса на незаштитените лица, која е неопходна за гласање. Сепак, тоа не е место каде што можат да живеат, туку само да гласаат.

Сепак, активистите и експертите велат дека оваа можност за бездомните гласачи би можела да ги принуди пратениците да се справат со растечката криза во време на спирални трошоци за домување и живот и да ја исфрли оваа демографија на сцената на Европската унија, пишува Политико.

„Фактот дека има криза со бездомниците не е ни во вестите. Не е „тренд“ и затоа не слушате што прават политичарите“, рече Џејмс Фланаган, 20-годишен електроинженер, кој волонтира за Фокус Ирска, невладината организација која ја организира кампањата.

Првите сеќавања на Фланаган се од спиењето во автомобили со неговата мајка. Кога имал шест години, двајцата се преселиле во станови поддржани од невладини организации додека чекале стан од општината, каде ги поминале последните 14 години, а се иселиле дури во април.

„Кризата за бездомниците и домувањето е најголемиот проблем во општеството во последниве години и сакам да го искористам мојот глас за да се обидам да поттикнам акција по ова прашање“, рече Фланаган, еден месец откако ја предводи акцијата за регистрација на непрофитната организација, насочена кон речиси 70.000 луѓе во итни и социјални станови, како и уште илјадници кои спијат на улиците.

Кетрин Кинан, 53-годишна баба, се пријавила да гласа со своите синови минатиот месец. „Тоа ми враќа малку моќ и малку надеж дека работите ќе се променат“, рече таа. Откако се развела и имала две деца згрижени, Кинан спиела надвор на железничките станици, болниците и една камена клупа пред локалниот совет.

„Ми беше одземено многу моќ“, се сеќава таа од нејзиниот стан во добротворна организација во Даблин, каде што се грижи за возрасен син со аутизам. „Но, можеби ако гласам, тие ќе направат нешто за мене и за моето семејство“.

Добротворната организација нема да открие колку луѓе се регистрирале досега, но тие се убедени дека повеќето од оние што ќе гласаат навистина ќе гласаат и се надеваат дека дури и мал одѕив ќе го присили ова прашање на политичката агенда, особено како што станува кризата за домување.

Во последниве години, за да се зголемат и прашањата за бездомниците и домувањето, владата на Ирска не беше во можност да управува со големиот прилив на мигранти и бегалци кои исто така мора да бидат сместени, оставајќи некои да подигнат кампови во ирската престолнина.

„Воведовме 10-годишен план: Домување за сите. Планот е да се испорачаат 300.000 домови до 2030 година, да се елиминира бездомништвото до 2030 година. Тој е поддржан во петгодишниот мандат на оваа влада со државно финансирање од 20 милијарди евра“, рече Мери Фицпатрик, портпаролка на министерството за домување на ирската центристичка владејачка партија Фиана Фаил. „Значи, тоа е огромно: тоа е најголемата промена во политиката за домување во последните децении и не знам ниту една друга европска земја што презела толку значајна иницијатива“.

Сепак, доколку се прашаат групите на граѓанското општество, тие ќе кажат дека владата на Фиана Фаил продавала цели имоти по финансискиот пад во 2008 година. Следеше една деценија на централнодесничарскиот Фајн Гаел, една од двете традиционални главни партии заедно со Фиана Фаил, оставајќи го обезбедувањето станови на приватниот сектор, дури и кога Биг Тек откупи недвижен имот, а Ербнб ги десеткуваше долгорочните изнајмувања.

Во јануари, тогашниот директор на Таои, Лео Варадкар, тивко призна дека има дефицит од околу 250.000 домови, за што ќе бидат потребни години за да се реши. Просечните цени на куќите се 430.000 евра во Даблин, додека становите за изнајмување во просек 1.513 евра месечно.

Тоа го направи ирскиот главен град трет најскап европски град за изнајмување во минатата година, зад само Женева и Лондон, според индексот составен од Економист. Приспособен за локалните плати, Даблин беше петти најмалку прифатлив град, по другите озлогласени главни градови како Будимпешта, Прага, Лисабон и Загреб.