Басбаритонот Иван Наумовски со пијано придружба на Елена Ларина (Русија) на 22 мај, со почеток во 20 часот, во Музејот на македонската борба ќе одржи рецитал со наслов „Ноќ“. Настапите на Наумовски секогаш предизвикуваат голем интерес кај публиката, а тој секогаш на публиката ѝ дава можност да открие нови хоризонти на музичката литература. Така ќе биде и на концертот „Ноќ“, а влезот за публиката е слободен.

Дали има некаков повод за концертот со наслов „Ноќ“?

– Секако! Пред сѐ, сакам барем еднаш годишно преку мој личен проект да ѝ доловам на македонската публика рецитал со уметнички песни и посебна тематика. А не го кријам фактот дека отсекогаш ми било желба да изведам една вечер со руски композитори, затоа што покрај обемната литература и прекрасни песни и арии кои се напишани од руските генијалци, сепак таа уметничка длабочина, енергија и искреност која ја има кај руските композиции создаваат посебен музички идентитет, но различен од оној кај композиторите од германското говорно подрачје. Иако ќе бидат изведени пет композиции на германски јазик, најдоминантен ќе биде рускиот блок сочинет од 13 композиции, за на крај да следат две македонски композиции компонирани од моите ценети колеги, композиторите проф. м-р Дарија Андовска и проф. д-р Горан Начевски.

Зошто е насловен „Ноќ“ и каква асоцијација треба да повлече насловот?

– Додека го кроев планот за тоа кои композиции конкретно би сакал да ги изнесам на сцена преку гласовните способности, техника и израз, ја најдов правата тематика на рециталот, но ми фалеше само наслов. Насловот на овој проект е и насловот на една од најубавите руски уметнички песни, а тоа е уметничката песна од Антон Рубинштајн наречена „Ночь“, или на македонски „Ноќ“. Генерално песните и ариите во овој рецитал се поврзани со дејствие во ноќта, за месечевата светлина и нејзините зраци, за ѕвездите, за љубовта во ноќта и нејзината мистичност.

Со какви мотиви беше селектирана програмата?

– Како амбициозен уметник, изведувач или пејач, секогаш се трудам секое наредно застанување на бина да си ставам предизвик, кој знам дека ќе ме однесе чекор подалеку во однос на пеењето и изведбата на сцена. Моето мото или мотив е да се оди напред во животот и во професијата, затоа што друг пат не постои. Во мојот случај секогаш има нова композиција да се изведе, со нови колеги да се настапува, на нови сцени да се застане, нови земји да се посетат. Така и програмата на овој рецитал е базирана на фактот што скоро 90 проценти од композициите ги немам изведувано на сцена, а секогаш сум имал желба. И со ова сакам пред себе да ставам еден здрав предизвик и да го надминам преку уживање на сцената. На репертоарот ќе бидат изведени композиции од П.И. Чајковски, А. Даргомижски, А. Бородин, С. Рахманинов, А. Рубинштајн, Ф. Шуберт, Р. Штраус, Х. Волф, Р. Вагнер, Р. Шуман, Д. Андовска и Г. Начевски.

Како се случи соработката со пијанистката Елена Ларина од Русија?

– Имам убава животна приказна поврзана со неа. Во 2018-та година кога бев студент на еден од најдобрите музички универзитети во светот во Виена (MDW), после еден концерт во центарот „Безендорфер“, бев прашан од професорката (Елена Ларина) по предметот Славјанска литература: „Кога ќе го избереш мојот предмет за да работиме? Да знаеш дека чувам место за тебе!“

Ова јас го сфатив како комплимент, но и како една позитивна критика дека имам многу простор за подобрување на тоа поле. Од следната година почнавме да работиме, научив голем број руски композиции со неа, и имајќи предвид дека проф. Ларина ќе дојде на ФМУ да одржи семинар со студентите од нашите класи, се договоривме заедно да ја искористиме оваа прилика и да имаме заеднички рецитал во Македонија.

Со каква емоција го подготвувате концертот и што публиката треба да очекува таа вечер во Музејот на македонската борба?

– Главната емоција во мојот живот генерално, а и на сцената секогаш ќе биде страста. Преку неа ги канализирам идните предизвици. Таа ме храни. Но, секако треба да знаеме и емоциите да ги контролираме како во приватниот живот, така и на сцената. Но, покрај страста, повеќе би рекол дека задоволството е најмногу присутно кај мене. Ме радува фактот што ќе настапам со врвен уметник, моја поранешна професорка и лична пријателка. И ќе настапиме во мојот роден град Скопје, поточно во Музејот на македонската борба, кој е храм за модерната македонска држава и идентитет. Самото тоа создава притисок кога се изведуваат македонски композиции на тоа место.

Што се однесува до публиката, јас лично сум најисполнет пред македонската публика која зрачи со топлина и енергија каква што немам почувствувано никаде во светот. Они нека очекуваат емоции, а јас ќе очекувам од себе да се дадам целосно за нив таа вечер.