На околу 30 километри јужно од Фиренца, во самото срце на Тоскана, се наоѓа екстравагантна палата со уникатна убавина и интригантна историја, која денес, за жал, е целосно напуштена.

Замокот Кастело ди Самецано (Castello di Sammezzano) се наоѓа во општината Реџиоло, недалеку од Фиренца. Изграден е на врвот на еден рид, среде парк кој се простира на 187 хектари.

Кастело ди Самецано е најрепрезентативниот пример на ориентализмот во Италија, но и во цела Европа, пишува српски „Нејшнал џеографик“.

Замокот бил изграден во 1605 година од благородничко семејство со шпански корени Хименез де Арагон. До 19 век се користела како ловечка резиденција и го задржала изгледот на традиционалната тосканска вила. Последниот наследник, маркизот Фердинандо Панчиатичи Ксименес де Арагон (Ferdinando Panciatichi Ximenes de Aragón) е одговорен за сегашниот изглед на замокот.

Фердинандо бил истакната личност во културниот, општествениот и политичкиот живот на Фиренца во 19 век. Својот живот го посветил на грандиозниот проект за редизајнирање на палатата, кој траел од 1853 до 1889 година.
На почетокот на 19 век, Европа беше преплавена од уметничкото движење ориентализам, инспирирано од културата на Истокот, што очигледно многу му се допадна на Фердинанд.

Благодарение на дарежливите финансиски средства, љубовта кон уметноста и безграничната имагинација, создадено е ремек-дело на архитектура единствено во Европа.

Фердинандо ја сменил постоечката структура на палатата додавајќи нови соби, кула, мавритански сводови, фонтани, базени… Кастело ди Самезано има вкупно 365 соби , по една за секој ден од годината, и сите се сосема различни. Тоа беше постигнато со мноштво декоративни архитектонски елементи како што се релјефи, орнаменти, керамички плочки, мозаици, сводови и витражи.

Секоја од собите има свое име, па можете да прошетате низ собата „Паун“ украсена со живи бои и геометриски шари, „Белата соба“ со подот од марокански мозаик, „Салата на огледалата“, „Коридорот на сталактити“ или „Салата на љубовниците“.

Во Кастело ди Самецано може да се најдат бројни натписи на латински, италијански и шпански. Една од нив е латинската фраза „Non plus ultra“ што значи „најдалечна точка, кулминација“. Овој израз доаѓа од грчката митологија кога ги предупреди истражувачите за „работ на светот“ кој тогаш се сметаше за рамна плоча. Се претпоставува дека Фердинандо сакал да нагласи дека неговата плата е, фигуративно, место од друга планета.

Паркот околу зградата е еден од најголемите во Тоскана. Фердинандо засадил повеќе од сто егзотични растителни видови, меѓу кои се издвојуваат џиновските секвои донесени од Калифорнија. Повеќето од растенијата веќе не постојат, но црвените дрва преживеале и денес формираат една од најголемите групи на црвени дрва во Италија, со 57 единки високи над 35 метри.

По смртта на Фердинанд започнува темниот период на Кастел ди Самецано. По Втората светска војна, палатата била претворена во луксузен хотел со спа и терени за голф, кој бил затворен во 1990 година. Живописниот ентериер се користеше и за снимање на холивудски филмови.

И покрај уникатната убавина, палатата била напуштена долго време, а денес не се дозволени посетители.