Деновиве од печат излезе драмскиот ораториум „Баница 1903 – Стратегот на македонскиот универзум“ (во 14 сцени со пролог и епилог), посветен на 120-годишнината од погибието на еден од најголемите синови на Македонија и на Македонската револуционерна борба, Гоце Делчев.

Рецензенти на книгата се историчарката проф. д-р Виолета Ачкоска, лингвистот и експерт за културно наследство м-р Александар Јорданоски и драматургот м-р Трајче Кацаров. Тие, секој од својот научно-книжевен и драмски аспект пишуваат за драмскиот ораториум.

Цртежот на корицата е на македонскиот уметник Сергеј Андреевски. Издавач на книгата е „ПНВ Публикации“ од Скопје.

Во новиот драмски текст „Баница 1903 – Стратегот на македонскиот универзум“ авторот Зоран Пејковски, во форма на драмски ораториум, преку историско-документаристички приказ пишува за ликот на Гоце Делчев, а по повод 120-годишнината од смртта на Делчев (1903-2023).

Рецензентката Ачкоска во својата рецензија ќе забележи: „Со суптилниот, возбудлив поетско-драмски јазик, Зоран Пејковски ни презентира една историска епопеја во која централна личност е корифејот на македонската револуционерна ослободителна борба – стратегот Гоце Делчев. Силните пораки вткаени низ чекорењето на една врвица на бесмртните, топлината на душата и жестокоста на гневот, куршумот смртоносен во жарот на животот и раскрилените длабоки мисли го оплодуваат зборот ’за стиховите да си имаат своја татковина‘“.

Рецензентот Александар Јорданоски напиша: „За уметноста важи изреката дека ѝ се верува на првиот впечаток, а во овој драмски ораториум тоа е пребогатиот стилски и зборовен и реченичен израз со кои се опишува посебноста и возвишеноста на ликот на најголемиот македонски син во македонската револуционерна борба, но и загубата на цел еден свет рамен на универзум, еден недосонуван сон, а сонот бил жестоко спречен.“

Што се однесува до структурата на драмскиот ораториум рецензентот Трајче Кацаров, меѓу другото, ќе забележи: „Главното дејство во делото се протега низ осум целини. Ликовите во нив, заедно со нивните доминантни, потребните карактеристики за драмскиот приказ, директно се позајмени од историјата. Што значи, во сценскиот агон влегуваат однадвор – како типови. Така, драмската акција се јавува како резултат на настан за кој треба да се раскажува на сцената.“

Инаку, Зоран Пејковски е македонски драмски писател, драматург, поет, сценарист, прозаист, публицист, театролог и единствен натуралист во македонската литература. Тој е и доцент од областа драматургија на Факултетот за театарски уметности при универзитетот „Европа Прима“ од Скопје.

Автор е на 20 драмски дела, на четири сценско-драмски рецитали, на 24 збирки песни, еден роман, еден препев, четири научноистражувачки книги од театрологијата, три публицистички книги и над 50 дела од областа на научната мисла, на литературната критика и на рецензии за книжевни дела и театарски изведби. Член е на Друштвото на писателите на Македонија од 1995 година.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 174, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 8-9.4.2023)