Во август, руска ракета убила две млади девојки додека седеле на клупа покрај игралиште во близина на црква. Нивните имиња биле Кристина Спичина и Свитлана Сјемејкина. Тие биле меѓу 10.000 цивили кои ги загубиле животите од почетокот на руската инвазија во февруари 2022 година.

ОН веруваат дека реалниот број на убиени мажи, жени и деца е значително поголем. Руската војна во Украина сега е константа. Ужасот стана препознатлив. Многу смртни случаи не се известуваат во детали, но Би-Би-Си ја објави приказната за животите и последните моменти на овие две девојки.

Ќерката на Халина Спицина, Кристина, била надежна млада пејачка. Таа починала во август заедно со нејзината пријателка Свитлана, а нивните родители ги погребале една до друга.

Нивните гробови блескаат со бои, се полни со венци и се прекриени со сини и жолти украински знамиња. Кристина и Свитлана се зближиле за време на војната, поврзувајќи се преку љубовта кон музиката и љубовта кон Украина. Тие основале дуо наречено Симилар Гирлс. Тие пееле на свадби и емитувале улични концерти во живо на нивниот канал на Телеграм, собирајќи пари за војниците и цивилите.

Тој 9 август пееле пред супермаркет на прометна улица во нивниот роден град Запорожје – Свитлана (18) на гитара и Кристина (21) како вокал. Нивниот настап бил снимен на мобилен телефон. Тоа видео било застрашувачко за гледање. На видеото се гледа Кристина со долга руса коса и Свитлана со гитара во рака.

„Нашата последна песна ќе биде за сите луѓе и бранители на Херсон“, вели Кристина. Таа ја започнала познатата украинска песна наречена „Победи ја војната“.

Таа песна станала нивен реквием. Дваесет минути подоцна и двете девојки биле убиени на игралиштето каде што отишле да се одморат. Биле на 300 метри пешачење од главната улица. Халина има неколку болни прашања – „Што ако девојките не отишле на игралиштето? Што ако ги остават на улица? И како да продолжи да живее сега?“.

„Не знаеш што планираш да направиш за утре“, вели Халина. „Понекогаш можеш да се насмееш, но потоа се сеќаваш дека повеќе не може. Како да си мртов, но можеш да зборуваш“.

Ракетниот напад во кој загинаа девојчињата одекна низ градот. Таткото на Свитлана, Јуриј Семјејкин, ја слушнал експлозијата од неговата куќа на периферијата и скокнал директно во својот автомобил.

„Знаев дека се некаде во таа населба. Полицијата ме пушти да поминам. Свитлана лежеше пред мене”, вели Јури.

„Како е можно во 21 век да се прави нешто вакво, апсолутно неиспровоцирано?“, прашува 41-годишниот Јури. Вели дека на Русите никогаш нема да им се прости. „Ова ќе трае со генерациите што доаѓаат. Нашите правнуци ќе се сеќаваат на се што правеа овде и што продолжуваат да прават“, додава Јури.

Свитлана била музичарка од рани години и самата пишувала песни. Сакала корејска музика и студирала странски јазици. Во скромниот семеен дом, нејзината спална соба е иста како што ја оставила – со постери на Нирвана и Еј-си/Ди-си на ѕидот. Гитарата е сè уште на нејзиниот кревет.

„Таа ме научи да свирам гитара. Отпрвин беше тешко и не ми се допадна. Сега сакам да продолжам да свирам. Таа сакаше сите да бидат среќни и да нема војна. Сакаше да направи се што може со неа музика“, изјави сестрата Саша за Би-Би-Си.

Смртта на нејзината сестра на неочекуван начин ја промени проценката на Саша за ризикот. „Почнав да обрнувам помалку внимание на опасноста“, безгрижно вели таа: „Живеам во свој свет. Сега се чувствувам побезбедно бидејќи чувствувам дека Свитлана е секогаш покрај мене“.

На крстот на нејзиниот гроб е прикачена фотографија од Свитлана, а на истото место на нејзиниот гроб е и фотографијата на Кристина.

Кога избила војната, Халина им предложила на девојките да ја напуштат земјата. Тие одбиле. Вели дека сакале да продолжат да пеат, да го подигнат духот на луѓето. Халина тагува не само за својата загуба, туку и за она што нејзината земја го губи секој ден: „Умираат млади луѓе кои се многу талентирани и многу амбициозни. Ако нема деца, каква иднина има земјата. Тоа не влијае само на нас, може да ја уништи Украина“.

Халина вели дека кога Кристина почнала да настапува на петгодишна возраст, на сцената се појавила како ѕвезда: „Не се плашеше од сцената, важно и беше да пее“. Замислила дека нејзината ќерка ќе биде позната по гласот, а не по смртта.