Неодамна беа објавени информации од руски хакери за тоа колку всушност се вистинските загуби на обете страни во војната во Украина. Имено, според нивните изјави, за кои тврдат дека се засновани на хакирање на базата на податоци на украинската армија, украинската армија изгубила 1,7 милиони војници.

Со оглед на тоа што хакерите излегле со многу малку информации и не ги објасниле дополнително податоците, многу аналитичари се сомневаат во нивната веродостојност, пишуваат дел од регионалните медиуми. Од друга страна, ваквите проценки се многу тешки за справување и сите аналитички куќи или независни аналитичари ги анализираат загубите врз основа на принципот на апроксимација.

Украински загуби

Проценките на експертите кои се занимаваат со загуби тврдат дека загинале помеѓу 160 и 200 илјади украински војници. Страницата за загуби на UA служи како основа за проценка на загубите, каде што се идентификувани речиси 160.000 убиени, исчезнати и заробени. Приближна апроксимација, базирана на сооднос од 4 спрема 1 (ранети, исчезнати итн. спрема убиени), може да се добие бројка помеѓу 800.000 и 1.000.000 луѓе исфрлени од машината вкупно (убиени, ранети, заробени, исчезнати итн.).

Оваа бројка ги вклучува загубите во сите гранки на украинската војска, полицијата, граничниот персонал, националната гарда, персоналот на СБУ и странските платеници.

Клучен недостаток на оваа проценка е тоа што се базира исклучиво или речиси исклучиво на некролози и јавно достапни податоци. На пример, не вклучуваше податоци од гробишта и други податоци што не се јавно достапни.

Руски загуби

За да се проценат руските загуби, постои портал Медиазона, кој изброи над 120.000 мртви по име, а бидејќи списокот е исто така нецелосен, проценката на порталот се искачува на 165.000 мртви. Тие загуби ги вклучуваат руската војска, Националната гарда, персоналот на ФСБ и платениците и регрутираните затвореници на Вагнер. Оваа бројка ги вклучува силите на ЛНР и ДНР, но само по формалната руска анексија.

Она што не е вклучено во таа проценка се загубите на силите на ЛНР/ДНР во првите месеци од војната. Користејќи многу груба апроксимација врз основа на проценетите загуби на силите на ЛНР/ДНР откако формално влегоа во руската армија, се добива бројката од околу 5-6 илјади убиени припадници на сепаратистичките сили на Донбас во првите месеци од војната.

Така доаѓаме до бројката од 170.000 мртви во руската армија. Треба да се напомене дека оваа бројка не ги вклучува загубите на севернокорејските сили во регионот Курск.

Применувајќи го истиот начин на проценка на вкупните загуби како и за украинската армија (сооднос 4 спрема 1), грубо доаѓаме до бројка помеѓу 800 и 900 илјади вкупни загуби. Ова значи дека приближно руската и украинската страна имаат донекаде слични загуби.

Мобилизација

Исто така, гледајќи го текот на мобилизацијата: Русија и Украина регрутираа и мобилизираа помеѓу 30 и 40 илјади луѓе месечно за време на војната. Русија неодамна го зголеми тој број на 60.000 месечно. Со груба апроксимација, тоа е помеѓу 1,2 и 1,6 милиони мобилизирани луѓе за 3,5 години.

Иако обете армии доживеаа раст на персоналот, регрутирањето/мобилизацијата на персоналот главно се користеше за дополнување на постојните единици.

Размена на тела

Во целата приказна за загубите, се поставува прашањето како загубите на обете страни се приближно еднакви, а за време на размената на телата на загинатите војници, руската страна испорача значително поголем број тела на украински војници отколку украинската страна на руски.

Еден дел од објаснувањето лежи во фактот дека украинската армија во последните две години главно се бранеше и се повлекуваше. Руските сили напредуваат, па дури и кога напредокот не е значаен, руските сили влегуваат во области кои претходно беа „ничија земја“. Многу војници умираат на таа линија, а никој не може да ги собере мртвите (дури ни ранетите) додека не се постигне напредок, а тоа е она што руската армија го прави во последните две години.

Друга перспектива понудија некои други аналитичари кои тврдат дека украинските сили претрпеле поголеми загуби во последните две години отколку порано. Постојат неколку причини за ова.

Првата е дека руската армија има многу поголема артилериска моќ, многу повеќе ракети, што значи многу повеќе жртви од другата страна, пишува Индек.хр.

Друга причина е промената во тактиката на руската армија. Цели единици повеќе не се испраќаат за пенетрација, туку извиднички групи (2-4 луѓе).

Често се случува извидничката група да се најде во отворена смена со стациониран тим (8-10 луѓе) од другата страна. Во тој случај, поверојатно е дека поголемите загуби ќе бидат на страната на оние кои се побројни.

И трето, и клучно, Киев продолжува да инсистира на распоредување дополнителни сили на позиции кои веќе се во опколување, полуопколување или други тешки околности. Со ова, Киев го забавува напредокот на руските сили, но цената е човечка сила.

Без оглед на точноста на проценките и анализите, вистинскиот број на загуби ќе се знае само во годините по војната.

Врз основа на анализа на јавно достапните податоци и динамиката на конфликтот, вистинскиот сооднос на жртвите во војната е посложен од едноставното броење на собраните тела или броење на јавно достапните некролози.

Исто така, многу е тешко да се очекува објективност од страните во конфликтот кои сакаат, па дури и мораат, за да го одржат моралот, свесно да ги минимизираат своите загуби и да ги истакнат загубите на другата страна.