Желбата на полиглотот Зоран Радически да зборува на повеќе јазици започнува со изучување на албанскиот јазик кој го научил како дете од соседите, другарчињата со коишто одел на училиште и си играл џамлии на улица.

Радически денес одлично зборува зулу, јоруба, солидно го познава јазикот на „белите бури“ (белите Јужноафриканци), без проблем се разбира со Ескимите и Индијанците, европските јазици му се на дланка – од грчкиот до скандинавските, долж-попреку, како што вели за „Слободен печат“. Зборува повеќе од 40 јазици и тоа не само разговорно, туку длабоко навлегувајќи во структурата, дијалектите …

Радически живее и работи во Амстердам, тој е редовен професор по јазици на средношколци, пишува поезија, а неодамна го објави и романот на македонски „Ќе се видиме ли пак?“.

– Јазикот на белите Јужноафриканци ми одговара најмногу на карактерот, на идентитетот, тоа е јазикот на потомците на Холанѓаните и Белгијците во Јужна Африка. Поезија најдобро се пишува на јазикот на твојата душа, а тоа е твојот мајчин јазик. Сум пишувал стихови и на други јазици кои ги знам, но најдобро ми оди поезијата на македонски – вели Радически.

Во минатото кога немаше интернет јазиците ги изучувал преку традиционални техники, посета на библиотеки, читање на странска литература, слушање многу музика и гледање телевизија.

-Учењето јазици ми беше хоби. Откако открив дека го имам талентот за брзо учење на јазици развив свој метод на усовршување, определени денови во неделата, учам одреден јазик, одвојував по половина час или повеќе време од денот за учење, слушање, читање на странски јазици.

Понекогаш паралелно изучував и неколку јазици. Стојам на железничка станица и слушам како луѓето зборуваат непознат јазик, но по извесно време го репродуцирам тоа што го зборуваат и почнува да ми станува појасно, создавам слика за тоа што го зборуваат, почнувам да го разбирам преку гестикулации, мимики, движење на усните, преку погледот… Многу лесно можам да ги повторам непознатите зборови – вели Радически.

За Радически јазикот на еден народ е многу повеќе од алатка за разбирање помеѓу луѓето.

-Едно од културните обележја, лични обележја, карактеристики на еден народ. Сите етнички групи имаат свои културни обележја, а јазикот е една од најбитните фактори, што го дефинира идентитетот на колективот – рече нашиот соговорник.

Познавањето на јазици нема влијание врз неговата финансиска благосостојба, освен на работа нема каде да ги искористи своите јазични вештини.

-Ми помагаше во Македонија кога преведував. Овде на Запад се служат со два-три јазици. Глобалниот свет ја убива таа мултијазична мултикултурна матрица што јазикот може да ја продуцира, да ја создава, да го направи животот поубав, побогат… Битно е да работиш за некого, да си му алатка за производство, финансиско задоволство, да бидеш корисен во тоа што го работиш, јазиците не се битни – рече Радически.

Тој од 2010 година престанал да изучува нови јазици, но средината каде што живее му помага да ги негува тие што ги познава.

-Ги користам повеќето јазици бидејќи живеам во мултијазична средина и во училиштето каде што предавам се зборува на многу јазици. Секојдневно се сретнувам со повеќе од 160 националности, 169 регистрирани пред неколку години, така што во училиштето имам многу националности, во нашето училиште имаме 67 различни етницитети и националности, се зборуваат над 40 јазици, така што имам шанса колку-толку да користам јазици – вели нашиот соговорник.

Љубовта го задржала да живее во Холандија.

-Многу патував порано, често ја посетував Холандија, така и се запознав со една преубава девојка која потоа ми стана жена. Не знам дали моето познавање на јазици било пресудно таа да се заљуби во мене, но можеби било една од причините да се заинтересира повеќе за мене – рече тој.