Преполни чекалници, матичните лекари со преголем број пациенти. Кашлање, болки во мускулите? Дали е грип, настинка или ковид 19? Дали за секој од нив се дава антибиотик?

Кои се причините поради коишто настанува антибиотска резистенција и има ли можност таа на некаков начин да се надмине? Колку антибиотиците во државава се користат рационално? Утрово во емисијата „Слободен печат“ на оваа тема разговараме со доктор Веле Тодоровски,  матичен лекар од приватна здравствена ординација.

-Злоупотребата на антибиотиците станува сериозна закана во здравствените системи широко низ светот. Според СЗО до 2050 година водечка причина за смрт во САД ќе бидат бактерии од соеви коишто ќе станат резистентни, дури и на оние антибиотици коишто се користат во хоспиталните средини. Додека во однос на употребата кај нас, знаеме дека не се следат секогаш протоколите за препишување на антибиотика терапија. Антибиотикот се дава според одредени протоколи. На пациентот, доколку има симптоми, антибиотик му се дава врз основа на лабораториски анализи и воспалителни маркери. Тука следиме седиментација, број на леукоцити, односно крвни клетки коишто се борат против бактериските инфекции и секако во поново време тука е ЦРП, воспалителен маркер при акутни инфекции – вели Тодоровски.

Тој објаснува дека антибиотиците се за бактериски инфекции, а не за третирање на вирусните инфекции. Објаснува дека често пациентите при висока температура и посета на матичен лекар бараат антибиотик.

– Многу често, првиот анамнестички податок кој го добива еден лекар од пациентите е дека пациентот на своја рака започнал да пие одреден антибиотик. Лекарот го прашува на што се должи тоа, а тој ќе ви каже: Поткашлував, имав покачена телесна температура. И тука лекарот е ставен во „небрано“ – вели Тодоровски.

Тој објаснува дека скоро никој од пациентите не зема предвид дека може да не станува збор за настинка, туку за уринарна инфекција или обичен вирус на кој не делуваат антибиотици.

– Доколку се појави ваков пациент, јас не продолжувам антибиотик без претходни анализи кои се прават третиот до петтиот ден од инфекцијата, како најверодостојни за интерпретација на параметрите. Во однос на анализите, подоцна, ако има потреба, јас продолжувам терапија врз основа на клиничката слика, не практикувам продолжување на терапија доколку сам си го препишал антибиотикот – вели Тодоровски.

За антимикробната резистенција вели дека најдобар показател се микробиолошките брисови.

– Кога ќе видите фрапантен податок дека, на пример, на ешерихија коли, која е чест предизвикувач на инфекција кај женската популација, од 12 антибиотици на тој антибиограм, изработен за бактеријата, 10 се резистентни, остануваат два антибиотици што се сензитивни – вели докторот.

На прашањето дали стануваме антимикробно резистентни како нација, докторот вели дека стануваме не само ние, стануваат и сите високо развиени земји. Тој вели дека не мора да значи дека ако некој не земал антибиотик, не може да се стекне со инфекција од бактерија која е резистентна на огромен број антибиотици.

Објаснува дека се случува родител да дојде да побара антибиотик за дете. Препорачува да не се земаат антибиотици за респираторна инфекција, може да е алергија, може да е вироза.

– Првично, нека се направи крвна слика, нека се видат одредени параметри, потоа ќе се види дали е за антибиотик или не е за антибиотик – вели Тодоровски.