Кривата кула во Пиза стои на свој специфичен начин, накривена, шест и пол века. Но, не секогаш се навалувала под ист агол. За да се добие најдраматичен изглед, најдобро време да се гледа кривата кула бил почетокот на 1990-тите, кога нејзиното навалување достигнало цели 5,5 степени. 

Меѓутоа, во тој момент – кога според некои пресметки кулата веќе не требало да стои – таа била затворена за јавноста, веројатно од страв дека огромната тежина на туристите може да ја турне, пишува „Опен Калчр“ (Open Culture).

Претходните обиди да се исправи кривата кула имале, благо кажано, шаренолика историја. Изградена на меко тло, почнала да се навалува уште во XII век, пред да биде завршена нејзината изградба. Процесот на градбата тогаш траел речиси 200 години, со една долга пауза (која траела една деценија) во особено тежок период за Република Пиза. Тогаш кулата всушност се смирила доволно за да спречи подоцнежен колапс, иако сепак останала навалена.

Кон крајот на тринаесеттиот век, најдоброто решение за оваа состојба било едноставно да се изградат останатите подови во закривена форма за да се компензира.

Со векови потоа, глетката на кривата кула искушувала генерации градежни инженери да ја исправат. Тоа дури ги инспирирало и „неинженерите“ како Бенито Мусолини, кој во 1934 година наредил да се втурнат големи количества бетон во неговата основа. Повеќето вакви операции, предизвикале кулата само дополнително да се навали.

Дури во втората половина на дваесеттиот век, истражувачите користеле технологија за да ги анализираат темелите и почвата со цел да изнајдат ефективно решение. Ова завршило со отстранување на земјата под повисокиот крај на кулата, што на крајот ја вратило на околу четири степени накривеност, како што било пред речиси два века.

По последователните стабилизациски зафати, беше гарантирано дека ќе остане исправена најмалку уште два века.

Се поставува прашањето зошто кулата никогаш не била урната од земјотрес?

„Излегува дека меката почва во основата на структурата ја предизвикала нејзината неверојатна слабост – кулата била навалена дури и кога била изградена во 1178 година. Што ја крие и тајната на нејзината структурна еластичност“, пишува Џо Квирк од „Global Construction Review“.

Ова значи дека „ мекоста на почвата во темелот ја ублажува кулата од вибрации на таков начин што кулата не резонира со сеизмичкото движење на земјата“. Самиот елемент што ја наведнал кулата го спречил нејзиното превртување, иронија што доликува на фактот дека таков навидум погрешно изграден градежен проект стана една од најгордите туристички атракции во Италија.