Вечерва ќе се одржи онлајн издание на настанот ПичПрич на тема „Школски приказни“ кој ќе се занимава со типичните женски доживувања поврзани со образованието од различни аспекти и улоги.

„Една од причините што се одлучивме за оваа тема е што школството е претежно женска гранка, бидејќи голем број жени се вработени во школството, дури тоа е и една од гранките каде што често има жени на раководни позиции. А конечно, во овие конкретни околности на пандемијата, жените, односно мајките на предшколски и школски деца се оние врз кои падна голем дел од товарот на образованието на децата. Ова ќе биде првиот ПичПрич кој ќе биде на повеќе јазици со превод, имаме две раскажувачки што ќе зборуваат на македонски, три на албански јазик и една на српски јазик. Овојпат раскажувачки се Драгана Каровска Чемерска, правничка и активистка, Мерита Таири, професорка по математика во основно образование, Ениена Аети, фриленс преведувачка, Татјана Б. Ефтимоска, професорка по македонски јазик и литература, Анита Љатифи од Албанскиот театар во Скопје и Ружица Марјановиќ, професорка по книжевност од Србија.

Вечерите на женски приказни ПичПрич произлегоа од женската орална традиција која ја има секаде во светот наспроти официјалната историја, која ја пишуваат победниците и која се пренесува од колено на колено. И таа понекогаш нуди многу поинакви факти отколку што го пишува во учебниците или книгите и сакавме тие субверзивни, паралелни често задскриени приказни да ги актуелизираме, а од друга страна сакавме да ги промовираме истакнатите жени кај нас, затоа што многу често дискусиите за важни прашања се водат во исклучиво машки кругови. А влијаеше и тоа што уште од првиот настан имавме голем одзив кај посетителите. Потоа добивме поддршка од шведската фондација Квина тил квина и настанот со години го организираме заедно со нашите партнерки од Тиииит Инк, кои многу ни помагаат“, вели за Утрински брифинг, Ана Василева, активистка за женски права и заедно со Румена Бужаровска, иницијаторка на ПичПрич.

Таа вели дека субверзивното во раскажувањето на лични женски искуства е нормализизацијата на женските искуства коишто многу често се табуизирани и се сметаат за срамни или дека се тривијални, неважни. „Од тие приказни произлегуваат многу интересни наративи, се гледа колку бил голем женскиот придонес иако често изостанува од официјалните признанија и се гледа колку има способни и компетентни жени и во својата професија и во јавниот живот и особено ми е драго што забележувам дека полека, особено кај помладите генерации, се детабуизираат женските теми“, додава Василева.