Мери Тисо е родена како ќерка на офицерот Џозеф Грохолц и Ана Марија Куртис. Девојчето веројатно никогаш не ни помислило дека може да биде вајар и скулптор. Сепак, сè се променило откако татко ѝ починал, а мајка ѝ побарала помош од д-р Филип Куртис, познатиот моделар кој работел во Париз како креатор на восочни фигури, пишува порталот History.co.uk.

Мери и нејзината мајка набрзо почнале да работат како асистенти во продавницата на познатиот скулптор. Таму Марија ја запознала Мадам Елизабета – сестрата на францускиот крал Луј XVI. Оваа дама го забележала талентот што го има девојчето и решила да биде нејзин покровител.

На само 17 години, Мери ја направила својата прва фигура – Волтер, а потоа ги моделирала и Жан-Жак Русо и Бенџамин Френклин. Во исто време, Мери останала во добри односи и со кралското семејство. Токму поради тоа била уапсена за време на Француската револуција.

Од затворот ја спасил д-р Кертис, но со договор Мери да прави посмртни маски на луѓето кои биле гилотинирани од страна на револуционерите. И така, како многу млада девојка, Мери се нашла во центарот на најтемните настани во Европа во 18 век. Меѓу маските што ги направила се и оние на кралот Луј XVI, Марија Антоанета, револуционерите Дантон и Робеспјер…

Тие биле набиени на кол и носени низ Париз за јавноста да знае кој е убиен и за отсечените глави да не се распаѓаат по улиците.

Во овие тешки времиња, Мери израснала во решителна и силна жена. Тоа го препознал и стариот доктор Кертис кој токму на оваа скромна девојка ѝ ги оставил сите свои восочни фигури. Мери се омажила за инженерот Франсоа Тисо во 1802 година и со своето необично наследство заминала во Англија, каде што за прв пат ги изложила дотогаш незамисливи експонати. Нејзиниот син Јозеф наскоро станал нејзин најголем соработник.

Првата постојана изложба на восочните фигури на Мадам Тисо била поставена на улицата Бејкер во Лондон во 1835 година. Таму се наоѓала во тоа време најконтроверзната Сала на ужасите во која, покрај познатите сериски убијци и мачители, Мери поставила и маски на луѓе на кои била принудена да работи за време на Француската револуција.

Мари Тисо во 1838 година напишала мемоари. Последната фигура што ја направила била нејзината. Ја направила во 1842 година и ја оставила во музејот. Починала од старост на 16 април 1850 година на 88-годишна возраст, оставајќи зад себе империја која продолжува да работи и денес со несмален успех.