Филмот што го отвори осмото издание на „КинеНова“ е копродукција помеѓу Грција, Германија и Северна Македонија. Станува збор за играниот филм „Зад стоговите сено“ (Behind the Haystacks), долгометражно деби на грчката режисерка Асимина Проедроу, каде копродуцент е и македонската продуцентска куќа „Сектор филм“, предводена од продуцентите Владимир Анастасов и Ангела Несторовска.

Филмот освои десет награди на годишната церемонија на Грчката филмска академија, а веќе се прикажува и на големи светски фестивали. Успехот ја радува целата филмска екипа, но подготовките и реализацијата на филмот не оделе толку лесно.

– Снимањето на дел од сцените покрај Дојранското езеро и во Гевгелија се одвиваше помеѓу два карантини во периодот на ковид-пандемијата и речиси целата работа ја завршивме „во движење“, благодарение на искуството на Владимир. Во тој период граничниот премин кај Дојран беше затворен и целата екипа мораше да ја минува границата кај Гевгелија. Но, благодарение на искусната филмска екипа, снимањето на филмот одеше многу брзо – ни раскажа младата грчка режисерка Асимина Проедроу.

Идејата за филмот таа ја имала уште од 2014 година и сакала да направи филм за обичните луѓе кои се заробени од корумпиран систем, или со други зборови, како корумпираниот систем се репродуцира самиот себеси.

– Приказната на филмот ја сместив во мало село, бидејќи таму поврзаноста помеѓу жителите е поинтензивна и во такви услови тие многу повеќе зависат еден од друг. Така тргнав да барам место каде што би го снимила филмот и го најдов на Дојранското езеро, чие крајбрежје изгледа сосема различно од двете страни на границата. Од македонската страна има туристички одморалишта, додека од грчката страна е, речиси, изолиран дел со население кое се занимава со земјоделство – објасни Проедроу.

Главната приказна се однесува на едно семејство, а како катализатор на дејството во филмот се користи присуството на мигранти во еден дојрански хотел, кои биле таму сместени во периодот кога се снимал филмот.

Иако претходно завршила факултет за економија и финансии, сепак магистерските студии ги завршила во областа на филмската уметност, која за неа станала начин на психотерапија, односно „лечење на темната страна“ во својата душа, но страста и возбудата што ја чувствува во процесот на правењето филмови ја поттикнува да ги надминува сите потешкотии и да продолжи да оди напред со нови креации во својот живот.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 200, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 14-15.10.2023)