Адреналин, возбуда и креативност е дел од она што го краси сноубордингот, едно бесценето чувство. Сања Спасовска на последниот Светски куп во Италија се најде меѓу најдобрите 30 за првпат во историјата на македонскиот сноубординг, а во швајцарскиот Шкуол се пласираше на 24 место.

Спасовска се натпреварува во делот на алпски сноубординг во дисциплините слалом и велеслалом. Патот до успехот не е лесен, но со сета нејзина волја, срце и знаење гордо ја претставува нашата земја, мотивирана во следните предизвици да постигне многу повеќе во наредниот период.

Кога и како започна љубовта кон сноубордингот?

– Откако знам за себе зимските месеци сум ги поминувала на снег и планина со моите родители и уште многу мала почнав најпрво со скијање, а потоа се префрлив на сноуборд на моја 12 годишна возраст. Од првото стапнување на даска па сè до ден денес го имам истото чувство на возбуда и среќа за секое спуштање.

Колкав е предизвикот да се биде дел од овој зимски олимписки спорт?

– Огромен предизвик полн со успони и препреки, но како и во секој спорт патот до успехот не е лесен. Можеби најголемиот предизвик е тоа што кај нас немаме баш идеални услови за соодветни тренинзи, но успеваме да го извадиме максимумот од дадената ситуација. Како и да е, сепак сноубордингот е прекрасен спорт и за мене секоја капка пот се исплати за да се направи уште еден голем успех за нашата земја.

За да биде подобро запознаена јавноста, колку дисциплини има сноубордингот и во која моментално настапувате?

– Натпреварувачки дисциплини има повеќе, се делат на фристајл и алпски. Јас се натпреварувам во делот на алпски сноубординг во дисциплините слалом и велеслалом.

Во Светскиот куп остваривте историски успех за македонскиот сноубординг, пласман во Топ 30 во Кортина Дампецо, а потоа се пласиравте и на 24 место во Шкуол, Швајцарија. Што значат овие моменти за вас и нашата земја кои секако значат дополнителна мотивација за понатаму..

– Оваа сезона навистина почна сензационално, остварив одлични резултати на досегашните трки на Светски Куп и е одличен поттик за уште подобри резултати во остатокот од сезоната. Секако сум горда на овие резултати, но и мотивирана и да постигнам многу повеќе во наредниот период и конечно за првпат да имаме претставник на ЗОИ во сноуборд дисциплина.

Како течат подготовките и кои се следните ваши настапи кои ве очекуваат?

– Со оглед на моменталната состојба на ски центрите низ државата, недостатокот на снег ни прави голема потешкотија да ја одржиме формата и да ги правиме секојдневните тренинзи кои ни се неопходни па мораме да импровизираме и да бараме чаре на повисоките планини каде што има снег. Следната трка е Светскиот Куп во Банско, Бугарија и уште една шанса да се подобри ранкингот. Потоа следат неколку балкански трки и нашето Државно првенство за кое се надевам ќе имаме снег да се одржи.

Што е важно за секого кој сака исто така да биде дел од сноубордингот, дали треба прво подобро да се запознаеме со планините?

– Буквално секој може да биде дел од овој спорт, не бара некои посебни физички предиспозиции или сила, потребна е само желба и посветеност да се успее. Секако секој кој би сакал да се занимава со сноубординг треба да е спремен на различни временски услови затоа што тренинзите и трките не секогаш се одржуваат на сонце и убаво време, сепак поминуваме голем дел од времето на отворено па важно е да бидеме издржливи при лоши временски услови. Секое претходно искуство е добредојдено и пожелно да се има ориентација на планина, но тоа исто така се стекнува со тек на време.

Ретко се слушаат убави вести за Македонија во зимските спортови, која би била вашата порака, за да се разбуди свеста дека треба многу подобро да се работи со ски центрите, но да не биде тоа само краткорочно, туку да се размислува со идеи, проекти, за многу подолг период.

– Апсолутно се сложувам дека за успесите во зимските спортови кај нас најмалку се зборува, а успеваме со минимални услови да направиме значителен успех за нашата земја. Има огромен потенцијал на нашите планини да се инвестира и да профункционира зимскиот туризам, но за жал сè уште живееме во претходниот век кога станува збор за скијачка инфраструктура. Според мене потребно е да се направи детална анализа на теренот, да се изберат падини каде што најдолго трае снегот и таму да се изградат жичари, потребно е инвестирање во системи за вештачко оснежување што ќе овозможи ран старт на сезоната. Тие се некои основни работи од каде што треба да започне да се развива зимскиот туризам. Сепак ова е доста комплексна тема за која треба да се ангажираат професионалци и да се направи детален план за развој.