Соња Савиќ е родена на 15 септември 1961 година во Чачак, Србија, а пораснала во блиското село Долна Горевница. Уште од мали нозе покажувала исклучителен талент за глума, што подоцна ја одвело во Белград, каде што дипломирала на Факултетот за драмски уметности. Уште во раните дваесетти години започнала успешна кариера дебитирајќи во 1977 година во филмот „Облакот на пеперутката“, пишува „Индекс“.

Савиќ стана симбол на југословенскиот филм од осумдесеттите години, глумејќи во филмови кои и денес се сметаат за култни, како што се „Шеќерна водичка“ (1983), каде што брилираше во улогата на Бранка Ѓуриќ, и филмот „Давител против давител“ (1984), каде што го покажа својот сестран талент во улоги кои опфаќаа и комедија и драма. Нејзината улога во „Животот е убав“ (1985), каде што играше пејачка, ѝ донесе меѓународно признание и специјална награда од жирито на Филмскиот фестивал во Венеција.

Многумина се сеќаваат и на сцените од филмот „Уна“, кој е направен според романот на Момо Капор, а говори за љубовта помеѓу професорот Мишел Бабиќ и неговата студентка Уна Војводиќ. Во текот на кариерата одигра улоги во вкупно 50 филмови од југословенска, словенечка и српска продукција.

Беше длабоко несреќна

Савиќ често глумеше и во театар и експериментираше со разни алтернативни форми на уметност. Таа беше позната по својата бунтовничка природа и критичкиот однос кон политичките и општествените околности во тогашна Југославија. На почетокот на деведесеттите почна да се занимава со режија на проекти кои со својата уметничка црта се бореа против војната во Југославија.

Со распадот на Југославија се распадна и нејзината кариера, а нејзините проблеми со зависноста постојано се провлекуваа низ медиумите. Иако професионално беше исклучително успешна, Савиќ имаше тежок приватен живот обележан со тага и зависност. Пред крајот на животот се повлече од јавноста, а на 23 септември 2008 година беше пронајдена мртва во станот на своите родители во Белград. Нејзината смрт ја шокираше културната сцена на поранешна Југославија, оставајќи зад себе празнина во светот на филмот и уметноста.

Актерката не криеше дека е длабоко несреќна личност. Во едно од последните интервјуа изјави дека нејзиниот идеал е кратка и весела смрт. Со солзи во очите тогаш рече дека нејзиниот живот нема смисла бидејќи не родила дете и не ја продолжила лозата на своето семејство.

Пронајдена меѓу шприцеви на подот

Својот бурен живот го заврши на 23 септември 2008 година во Белград, на 47-годишна возраст, а обдукцијата покажа дека починала од предозирање со хероин. Деталите за нејзината смрт беа особено потресни – актерката наводно поради дрога го продала целиот мебел од станот и починала на душек, кој ѝ останал единствено парче мебел.

Како што пишуваа српските медиуми, нејзиното тело било пронајдено меѓу шприцеви на подот, а брзата помош ја повикал пријател со кого таа ноќ консумирала дрога.

Уметничкиот придонес на Савиќ беше препознаен и по нејзината смрт, а во 2012 година беше снимен документарен филм „Соња“ кој подлабоко го истражува нејзиниот живот, кариера и комплексна личност. Во родниот Чачак не именуваа улица по нејзиното име и покрај иницијативата. Образложението беше дека тоа „не би било добра порака за младите поради нејзиниот начин на живот“.