Незаконскиот штрајк во Јавното сообраќајно претпријатие (ЈСП) Скопје е партиско масло, сетете се чие. Противставените макијавелисти се обединија за да направат хаос во метрополата, како поука до непартиските учесници во локалната власт за тоа „кој коси, а кој вода носи“.
Во заробена држава, се заробени и претпријатијата и одамна од јавни се претворени во партиски претпријатија – вмровски, сдсмовски, на ДУИ и на малите бескорисни партиички. Досега партиите си ги користеа за крадење, за шетање, за „швалерај“, за ухлебување на гласачкото тело за тенка плата, а истакнатите партиски дејци на „мрсни“ места по управните одбори или за претворање на некој партиски дибек во локален шериф. Отсега почнува ново ниво на злоупотреба на јавните претпријатија што ќе се користат најдивјачки, за најгруба бескрупулозна меѓупартиска борба до истребување, ама на штета на сите граѓани, на чиј голем грб има место за многу стапови.

Со грубо кршење на дузина закони, синдикалците на ЈСП во четвртокот не возеа во нашите автобуси! Небаре станува збор за забавен парк или за зоолошка градина од чие неработење нема никој да умре, возачите ладнокрвно одлучија поламилионски град да го остават без јавен превоз. Зошто? Образложија дека се гладни, и такви гладни не преземале одговорност да превезуваат патници! Биле гладни оти им доцнела платата пет дена, а петдневно доцнење на плата е доволна причина стотина илјади луѓе да не можат да стинат до целта – на училиште, на лекар или на работа! Да пропуштат термини за рендгенско снимање за кои чекаат со месеци, да пропуштат испити на факултетите, парите со кои ќе јадат цела недела да ги дадат за такси…

Повторно, зошто? Дали затоа што навистина возачите се гладни или затоа што партиите се гладни за моќта што ја дава позицијата градоначалник на Град Скопје, а тие ја немаат?
Ако не можеш да заклучиш кој го создал проблемот, погледни кој има најголема корист од него.
По непартиската Данела Арсовска веќе секој, на чело со СДСМ, фрла дрвја и камења како по „најнеспособниот градоначалник во историјата, во чиј мандат Скопје остана без јавен превоз“. Распалените вмровци, пак, се борат храбро како во „Умри машки“ и цели два дена по ред нè спасуваат од Арсовска на вонредни седници на Советот. Градскиот спикер Трајко Славески како капетан Џон Мекејн дури се фрли пред Арсовска, одземајќи ѝ го микрофонот, за миг заборавајќи дека е во погрешен филм и замолкнува функционер што е избран со директно гласање на речиси 120.000 скопјани!
Синдикатот на ЈСП завчера реши да си ја одигра мизерната, сосема споредна улога во партиските филмови, доброволно претворајќи се во марионета чии потези ги управува друг. Без штрајкувачки одбор, без прогласен штрајк, ги оставија на цедило граѓаните и им предизвикаа штети, притоа прекршувајќи ги законите за работни односи, за јавни претпријатија итн.

Не верувам дека се толку недоветни да не знаат со колкава одговорност се соочени сега, откако грубо ја игнорираа законската одредба дека дејноста јавен превоз не смее да биде прекината без да се обезбеди нужен минимум и без претходно да е помината постапката за мирно решавање на спорот со раководството. Тие свесно, за само петдневно задоцнување на платата, прогласија незаконски штрајк, па дури пред медиумите му се закануваа на раководството дека по штрајкот не смеат да имаат никакви последици. Очигледно затоа што имаат партиски грб и наивно веруваат дека партијата ќе ги сочува од одговорност за незаконскиот штрајк. Само што ја згрешиле адресата за заканување, оти последиците ќе им ги сервира Обвинителство, по кривичната пријава од Град Скопје за непочитување токму на одредбата која уредува според кои правила смее да се штрајкува, онаму каде што прекинот може да ги загрози животот, здравјето и сигурноста на луѓето или да нанесе штета од големи размери.

За крај, не е лошо и медиумите да се потсетат дека работат во име на јавниот интерес, а во приказната со штрајкот тоа беа изневерените скопјани и незаконскиот штрајк, а не рејтингот на партиите и на Арсовска и нивните дневнополитички игри.