Не е тајна дека Евгениј Пригожин, основачот и сопственикот на озлогласената руска платеничка група „Вагнер“, има многу ниско мислење за врвот на руската војска, вклучувајќи го началникот на Генералштабот Герасимов и министерот за одбрана Шојгу – тој неодамна ги нарече двајцата високи функционери „проблематични дедовци“ Во голема анализа на истражувачкиот новинарски колектив „Белингкет“, германски „Дер Шпигел“ и рускиот портал „TheInst“, се вели дека поради претераните критики кон најблиските соработници на Путин, можно е да се одбројани деновите на Пригожин како влијателна фигура во Русија.

Пред десет години, во пресрет на почетокот на конфликтот со Украина, руското Министерство за одбрана одигра клучна улога во формирањето на „Вагнер“. Компанијата предводена од „готвачот на Путин“, кој тогаш беше речиси непознат во јавноста, наеднаш почна да добива големи договори, особено за снабдување на армијата со храна. Иако услугите што ги нудела биле на многу ниско ниво, а забележани се и масовни труења на војници, поради што ФСБ водеше истрага против кетеринг-компаниите на Пригожин, тој за кусо време постигна голем успех. Ја создаде фармата на интернет-„тролови“, откупи или создаде мрежа од, најблаго речено, сомнителни медиуми и, се разбира, формира елитна платеничка група, Таа всушност е формирана од Дмитриј Уткин, поранешен офицер на руското воено разузнавање, инаку роден во Украина, кој е познат по своите неонацистички ставови. Според толкувањата кои се споменуваат, „Вагнер“ било кодното име на Уткин како воен шпион и тој ѝ го дал името на платеничката организација поврзана со руската држава. Припадниците на паравојската докажано се обучувани во руски воени бази и од руски офицери, кои исто така внимателно следеле сè што прават платениците во конфликтните зони ширум светот.

„Музичари“

Според последното новинарско истражување, „музичарите“, како што некои со потсмев ги нарекуваат членовите на групата „Вагнер“, и натаму добиваат наредби преку Уткин. „Вагнер“, се наведува, никогаш не дејствува како приватна војска, ниту јавно ги изразува своите воени цели. Во Африка, платениците на групата учествуваа во конфликти што му овозможија на Пригожин, но и на Русија и попрецизно на Путин и луѓето околу него пристап до вредни суровини, минерали и скапоцени камења. Идејата на Путин со приватната војска била дека нејзините платеници ќе ја слушаат војската, но нема да имаат формални врски со неа – со ова, Русија како држава не може директно да се поврзе со „Вагнер“ и се ослободува од одговорност за многу работи, вклучително и за бројни злосторства и воени злосторства.

Сепак, ваквата поставеност создаде проблеми бидејќи САД почнаа да го гледаат „Вагнер“ како легитимна цел, речиси терористичка организација, што резултираше со загуба на голем број на членови на паравоената формација. Исто така, кога од нив беше побарано да соработуваат со руската армија, се виде дека паравојската на Пригожин е значително помалку дисциплинирана. Потоа дојде конечниот крај на соработката меѓу рускиот Генералштаб и Пригожин, но остана нејасно зошто Путин засега не се решава да го намали политичкото и финансиското влијание на Пригожин во светот.

Заменик-шефот на руската армија, генерал Владимир Алексеев, пред неколку години потврди дека Русија основала своја нова неформална армиска формација наречена „Редут“ и на нејзино чело го поставила блискиот соработник на Алексеев, 54-годишниот Анатолиј Карази. Во анализата на „Белингкет“, „Дер Шпигел и ТхеИнст“се тврди дека тој на своите платеници им се претставува како „Владимир“, а помалку е познато дека долго време бил на чело на разузнавачката служба на „Вагнер“.

Во текот на 2021 година, Карази успешно регрутирал илјадници војници, од кои повеќето биле „Вагнер“ и поранешни членови на 16-та специјална бригада на Воените сили на Русија, лоцирана во близина на Тамбов, и дека ги обучувал на полигоните на Крим. Тоа наводно го разбеснило Пригожин, кој побарал средба со челниците на руската армија, која се одржала во јануари 2022 година. Во таа прилика, како што се наведуваше во тогашните новинатски извештаи, „готвачот“ му се заканил на Алексеев дека „ќе го уништи“ доколку продолжат да му се мешаат во работата. Но, Алексеев набрзо организирал втор состанок на кој бил присутен и Карази и им понудил соработка, по што конфликтот „исчезнал“, а Пригожин изјавил дека сето тоа е само недоразбирање. Тој ја загубил битката, но немал намера да ја загуби војната.

Планот на Алексеев бил „Редут“ да има клучна улога во првите денови од инвазијата на Украина, како и да формира група чија цел била да го убие украинскиот претседател Володимир Зеленски. Со ова, Пригожин бил тргнат од позицијата на „миленик на режимот“ и морал да бара друг начин да си го поврати влијанието.

Опиен од успехот

Кога лани есента, руските власти почнаа да паничат по украинската контраофанзива, а Путин беше принуден да прогласи мобилизација на руските граѓани за фронтот, приватната војска на Пригожин се покажа како клучна, бидејќи нејзините припадници беа испратени во првите редови. Во позадина, сепак, Пригожин склучил неочекуван пакт со Рамзан Кадиров, чеченскиот лидер, кој претходно го критикуваше пристапот на Русија кон војната во Украина. Кадиров најмногу се фокусираше на тогашниот армиски началник генерал Лапин и со неговите напори успеа да се ослободи од него за помалку од еден месец. Така, руската војска се најде опкружена од Кадиров од една и Пригожин од друга страна.

На крајот на годината, сепак, мораа срамно да се повлечат од Херсон, што предизвика бес во руската јавност. Пригожин исто така видел можност овде, па создал канали на Телеграм, лажни „воени дописници“, што го засилило ова чувство на гнев кај руските патриоти. Пораката е јасна – Русија се повлекува, но „Вагнер“ останува и окупира сѐ повеќе територии. Пригожин се покажа како одличен во сајбервојната, успевајќи да постигне поголем дострел дури и од „ТикТок“-армијата на Кадиров. Врвот беше освојувањето на Соледар, што Пригожин успеа да го прикаже како епски потфат, иако тоа беше гратче со само десет илјади души.

Од 2023 година, ПР-тактиката на Пригожин станува се поинтересна за меѓународната јавност, а аналитичарите сериозно се прашуваат дали зад сè стојат неговите политички амбиции. Некои го гледаат како ривал, други како логичен наследник на Путин. Тој, според аналитичарите, пролетва поради бавниот напредок во Бахмут, сфатил дека повеќе нема човечка сила или оружје за да ја заземе таа област.

Сепак, иако е свесен за својот пораз, Пригожин продолжи да работи на својот култ на личноста и во серија спектакуларни видеа почна јавно да ги обвинува Шојгу и Герасимов дека тие се виновни за ситуацијата, дека Русија не испраќа оружје или муниција. Тој објави и видеа од убиени членови на „Вагнер“. Реално, неговиот проблем не беше недостатокот на оружје или муниција, туку работна сила, а Кремљ не можеше никако да влијае на тоа. Сепак, планот беше да се прикаже неговото излегување од Бахмут како резултат на предавството на руското Министерство за одбрана. За западните аналитичари ова е знак дека Пригожин веќе е „во слободен пад“.

Пригожин исто така повеќе нема пристап до затворите каде што би можел да регрутира нови војници. Украинската контраофанзива работи во негова корист затоа што Кремљ е веќе многу оптоварен со оваа војна и многу му е потребен „Вагнер“. Новото новинарско истражување заклучува дека озлогласениот Пригожин многу брзо, во само неколку месеци, би можел од руски херој, да се претвори во уште една фигура поврзана со Путин која ја „изел мракот“.

ВИДЕО | Пригожин остро ги нападна руските власти објавувајќи снимка од тела на мртви „Вагнеровци“