Помагањето на Индија да се развие на еколошки начин е една од најдобрите работи што може да им се случи на нејзините жители и на целата планета. Емисиите од најнаселената земја во светот се само 7 отсто од стакленички гасови, но тие брзо се зголемуваат, додека оние произведени од богатите земји во голем дел го достигнаа својот врв.

Ако Индија го избегне валканиот пат кон развој што го тргнаа другите, вклучително и Кина, сите ќе имаат поголеми шанси да го избегнат пеколот од климатските промени. Покрај тоа, Индија би имала многу да добие.

Забрзувањето на инвестициите во растот со низок јаглерод би можело да обезбеди добри работни места, да го намали загадувањето на воздухот и да ја зголеми енергетската безбедност, рече Навроз Дубас од Центарот за политички истражувања, индиски тинк-тенк.

Тоа, исто така, ќе ја стави земјата увозник на нафта на пат во корист на производи со ниска содржина на јаглерод и соодветно ќе ја преструктуира глобалната трговија. Се разбира, зборуваме за мамутски потфат. Владата на премиерот Нарендра Моди вети дека ќе ја декарбонизира економијата до 2070 година. Многу експерти веруваат дека Индија треба да се движи уште побрзо.

Индија треба да привлече лавовски дел од финансирањето за потребното складирање на електрична енергија, зелен водород и други чисти технологии, како и да ги поттикне обновливите извори на енергија од приватниот капитал.

За да го направи тоа, ќе и требаат политики кои ќе ги поттикнат зелените инвестиции, вклучително и забрзување на нејзините планови за цените на јаглеродот. Богатите земји исто така можат да помогнат, дури и во време кога нивните буџети се пренадувани. Тие можат да обезбедат гаранции, а со тоа да ги намалат трошоците за капитал за приватните инвеститори, пишува Катимерини.