Марио Варгас Љоса, еден од најголемите писатели на минатиот и сегашен век и добитник на Нобеловата награда, почина на 89-годишна возраст.

„Со длабока тага објавуваме дека нашиот татко Марио Варгас Љоса почина мирно денеска во Лима, опкружен со своето семејство“, се вели во соопштението објавено на Икс од неговиот син Алваро Варгас Љоса.

Варгас Љоса најмногу ќе биде запаметен по неговите романи „Разговор во катедралата“, „Војната на крајот на светот“ и „Тетка Јулија и сценаристот“.

Во 2010 година, Варгас Љоса ја доби Нобеловата награда за литература за она што Шведската академија го нарече „неговата картографија на структури на моќ и остри слики на индивидуален отпор, револт и пораз“.

Перуанската претседателка Дина Ерцилија Болуарте Зегара изрази сочувство до семејството на Варгас Љоса, завршувајќи ја објавата на социјалните мрежи со зборовите: „Почивај во мир, најпознат Перуанецу на сите времиња“.

Марио Варгас Љоса (полно име Хорхе Марио Педро Варгас Љоса) е роден на 28 март 1936 година во Арекипа, Перу. Тој е еден од најзначајните и највлијателните писатели кои зборуваат шпански во 20 и 21 век, а во 2010 година ја доби Нобеловата награда за литература.

Варгас Љоса израснал во различни делови на Перу, а некое време и во Боливија. Студирал литература и право на Националниот универзитет Сан Маркос во Лима, а подоцна докторирал на Универзитетот Комплутенсе во Мадрид.

Својата книжевна кариера ја започна со збирката раскази „Шефови“ (1959), но светската слава ја стекна со романот „Град и кучиња“ (1963), за бруталноста на военото училиште во Перу. Книгата предизвика скандал во својата татковина поради критиките за општествените институции. Следеа бројни романи, меѓу кои „Зелената куќа“ (1966), „Разговор во катедралата“ (1969), „Војната за крајот на светот“ (1981), „Раскажувачот“ (1987) и „Пофалба за маќеата“ (1988).

Неговите дела често ги истражуваат темите на владата, корупцијата, социјалните неправди и конфликтот помеѓу индивидуалната слобода и угнетувачките системи. Неговиот стил е наклонет кон модернистички техники, како што се фрагментирана нарација и повеќекратни перспективи.

Покрај литературата, Варгас Љоса бил активен и во политиката. Во 1990 година се кандидираше за претседател на Перу како претставник на десниот центар, но ги загуби изборите. Потоа се преселил во Шпанија, каде што добил шпанско државјанство во 1993 година, иако го задржал перуанското.

Варгас Љоса е познат и по неговите бројни есеи, драми и написи во весници. Неговиот богат опус и интелектуален ангажман го прават еден од клучните фигури во светската литература и општествениот живот.