Американскиот претседател Доналд Трамп верува дека може да ја искористи моќта на својата личност за да постигне договор, верувајќи дека шестмесечната непопустливост на Москва би можела да биде прекината со директна средба со Кремљ.

Тој очигледно се надева дека Кремљ може да биде убеден да ја заврши војната, и покрај неодамнешните изјави на рускиот претседател, кој продолжува да зазема максималистичка позиција – дека рускиот и украинскиот народ се едно исто и дека секое место каде што ќе стапне руски војник е всушност Русија.

Путин, од друга страна, сака да купи време. Тој веќе го отфрли заедничкиот предлог за безусловно примирје предложен од Европа, САД и Украина во мај и понуди само две кратки и незначителни еднострани паузи. Неговите трупи во моментов напредуваат во летната офанзива, што би можело да го доближи до остварување на неговите цели – па есенските преговори би биле за целосно променета состојба на фронтот.

Доколку се одржи најавената средба меѓу Трамп и Путин во Алјаска, една од американските цели е трилатерален самит со украинскиот претседател Володимир Зеленски за да се разговара за завршување на војната – истиот формат што Русија го отфрли во Истанбул во мај. Целта на Русија, сепак, би била да му овозможи на Путин да го врати Трамп во орбитата на наративот на Москва.

Самитот, кој беше најавуван и одложуван неколку пати, всушност би можел да се случи овој пат, што, како што пишува CNN, го поставува прашањето: како би можела да заврши оваа војна?

Се наведуваат  пет можни сценарија за крај на војната:

1. Путин се согласува на безусловно примирје

Оваа опција се смета за многу е малку веројатна.
Путин речиси сигурно нема да прифати примирје што би ги задржало фронтовските линии во нивната сегашна состојба – таков предлог веќе беше изнесен во мај од САД, Европа и Украина, со закана од санкции, а Русија го отфрли.

Потоа Трамп се повлече од санкциите и се одлучи за преговори со низок интензитет во Истанбул, кои не дадоа резултати. 30-дневното примирје претходно оваа година, насочено кон заштита на енергетската инфраструктура, имаше ограничен успех.

Кремљ во моментов користи мали територијални придобивки за да постигне стратешки предности и не гледа причина да го запре напредокот сега, кога е на својот врв.

Дури и заканите за секундарни санкции против Кина и Индија – кои се спротивставуваат на притисокот од Западот – нема да ја променат таа воена пресметка. Путин сака да ја продолжи борбата барем до октомври, бидејќи во моментов победува на теренот.

2. Прагматизам и нови преговори

Разговорите би можеле да доведат до договор за одржување нови разговори подоцна, кога ќе дојде зимата и линиите на фронтот ќе „замрзнат“ – воено и буквално – околу октомври.

Дотогаш, Путин би можел да ги освои источните градови Покровск, Костјантинивка и Купјанск, давајќи му силна почетна точка за пауза, реструктуирање и евентуален дипломатски пробив во 2026 година.

Путин би можел да го покрене и прашањето за изборите во Украина – кои се одложени поради војната – за да го оспори легитимитетот на Зеленски, па дури и да се обиде да го замени со проруски кандидат.

3. Украина некако да издржи во следните две години

Во ова сценарио, воената помош на САД и Европа ѝ овозможува на Украина да ги минимизира територијалните загуби и да го принуди Путин да преговара за неуспехот на неговите воени цели.

Иако Покровск и другите источни градови може да паднат, руското напредување може да се забави, како што веќе се случи. Санкциите и економските проблеми би можеле да го зголемат притисокот врз Москва.

Европските сили веќе планираат распоредување на „сила за обезбедување“ – десетици илјади војници на НАТО кои би биле стационирани околу Киев и поголемите градови, обезбедувајќи логистичка и разузнавачка поддршка додека Украина се обновува. Тоа би било сериозно одвраќање за Москва.

Ова е најдоброто можно сценарио за Украина.

4. Катастрофа за Украина и НАТО

Путин би можел да ги искористи пукнатините во западното единство, особено ако Трамп му понуди приближување без сериозна посветеност на Украина. Европа би можела да се обиде да го поддржи Киев, но без американска помош веројатно нема да може да го сврти текот на војната.

Малите руски придобивки на исток би можеле да се претворат во поширока дестабилизација и пораз на украинските сили на рамнините меѓу Донбас и градови како Днепар, Запорожје, па дури и Киев.

Украинската одбрана би ослабела, а политичката криза би избувнала ако Зеленски побара поширока мобилизација.

Европа би се соочила со дилема: да се бори против Русија сега во Украина, или подоцна на територијата на ЕУ.

Но, на европските лидери можеби нема да им биде дозволено да одат во директна војна поради Украина.

Путин би напредувал, а НАТО нема да одговори униформно. Тоа е кошмарот на Европа – и крајот на суверена Украина.

5. Катастрофа за Путин: Советско сценарио од Авганистан

Русија би можела да продолжи да губи илјадници војници неделно за мали територијални придобивки, додека санкциите се заоструваат, а односите со Кина и Индија се влошуваат.

Приходите паѓаат, резервите во суверениот фонд се исцрпуваат. Елитата во Москва почнува да се спротивставува на отфрлањето на дипломатските начини за излез од војната.

Трамп го губи политичкото влијание, а САД се враќаат на својата традиционална политика на конфронтација со Москва и Пекинг.

Во ова сценарио, Путин би се соочил со момент на внатрешен распад – кога тврдоглавото отфрлање на реалноста станува токсично.

Слично на советската војна во Авганистан и моментот кога соработникот на Путин, Евгениј Пригожин, речиси предводеше бунт против Москва. Путин може да изгледа силен – сè додека не се покаже дека е слаб. Тогаш тоа би можело да се разоткрие како клучна слабост на режимот.

Проблемот со ова сценарио е што тоа е најдобрата надеж на западните стратези, кои не можат да поддржат интервенција на НАТО, ниту пак веруваат дека Украина сама може да ја потисне Москва.

Ниедна опција не е навистина добра за Украина. Само една води до вистински пораз на Русија како воена сила и закана за европската безбедност.

И ниту една не може да произлезе од состанок само меѓу Трамп и Путин – без учество на Украина во кој било договор што следи.