Освен што губи верници, особено во Европа, христијанството се соочува и со алармантен недостиг од свештеници. Многумина од свештениците се жалат дека немаат поддршка и нови заинтересирани млади лица за работа и дека затоа „прегоруваат“ на работа. Британскиот синдикат на верски работници ја разбранува јавноста со остри критики за неговото раководство. Синдикалците бараат итно зголемување на платите, бидејќи, како што тврдат, повеќе од една третина од свештениците едвај врзуваат крај со крај и се принудени да бараат финансиска помош од добротворни организации, пишува магазинот Бизнис и финансии- пренесува Н1.

Бискупот Лари Дафи од епархијата Клогер во Северна Ирска покрена иницијатива да им се дозволи на католичките верници да вршат верски служби на погреби, а на неговото барање се приклучија и неколку други епархии во островската држава. Причината е недостатокот на свештеници. Епархијата Клогер има 37 парохии и 85 цркви, но само 44 свештеници и двајца ѓакони.

Тоа значи дека секој свештеник работи за најмалку две лица, а често и повеќе, за да ги исполни своите обврски кон верниците. Бискупот Дафи предупредува дека проблемот само ќе се влоши, наведувајќи обесхрабрувачка статистика дека поради намалениот интерес кај младите за свештенството, неговата епархија би можела да падне на помалку од 10 свештеници во следните петнаесет години.

И покрај приговорите дека традиционалните католички погреби вклучуваат миса што може да ја слави само католички свештеник, претприемнички бискуп тврди дека тешките времиња бараат нови решенија. Тој веќе создаде програма за обука на верници католици за тоа како да вршат погребни верски служби. Дафи гарантира дека благодарение на ваквото образование „нема да трпи квалитетот на услугите што им се даваат на семејствата во моментот на смртта на нивните најблиски“. Во исто време, тоа ќе ѝ овозможи на црквата да ја намали зависноста од свештенството и во исто време да го зајакне чувството за заедница во парохиите.

Ирскиот владика е поддржан од некои други „колеги“, кои исто така сметаат дека моменталната ситуација е неодржлива. Имено, Ирска моментално има околу 3,5 милиони католици и само 2.100 свештеници, од кои речиси 550 ќе се пензионираат во следните 15 години. Во исто време, повеќе од 300 католички свештеници продолжија да работат и по пензионирањето, бидејќи немаше кој да ги замени.

Анкета помеѓу свештениците: Велика Британија повеќе не може да се опише како христијанска земја

Недостигот од „духовен персонал“ не ја погодува само Ирска, што е потврдено од податоците објавени од Ватикан во своите статистички годишници.

Според минатогодишниот извештај, во светот има нешто повеќе од 1,3 милијарди католици, а еден свештеник во просек „покрива“ над 3.200 верници. Бројот на католички свештеници расте само во Африка. До неодамна тоа беше случај и во Азија, но сега и овој регион бележи пад, иако значително помал од оној на американскиот континент и особено во Европа, каде што е најизразено трошењето на свештенството.

Сепак, услугите на свештениците и понатаму се со највисок квалитет во Европа, тврди Ватикан. Податоците покажуваат дека во Африка, еден свештеник е одговорен за повеќе од 5.000 верници, на американскиот континент за над 2.000, додека во Европа, еден свештеник се грижи за 1.800 католици. Но, подобрата пропорција на Стариот континент е последица на тоа што бројот на верници се намалува побрзо од бројот на свештеници. Европа минатата година изгуби 474.000 католици, што е речиси двојно повеќе од загубата во 2022 година.

Во овој актуелен циклус дополнително загрижува фактот што католичкото свештенство старее, при што просекот во светот е 46 години, а во некои западни земји се приближува до педесет.

Проблемот зошто свештенството се намалува, беше причина Центарот за применети истражувања во апостолатот (CARA), организација специјализирана за научни студии на Католичката црква да спроведе анкета меѓу повеќе од 5.000 католички свештеници ширум светот за тоа колку се задоволни од својата позиција, дали планираат на крајот „да ја соблечат свештенската облека“ и кои се главните причини.

Резултатите покажале дека секој петти испитаник бил несреќен или незадоволен. Свештениците се жалат дека се оставени сами на себе во решавањето на бројните проблеми, дека се под огромен притисок не само во однос на секојдневните обврски, туку и во однос на нивната способност да ја одржат и унапредат верата во заедниците за кои се одговорни. Некои тврдат дека тоа предизвикува сè повеќе да се чувствуваат уморни и имаат недостаток на мотивација, а недостатокот на поддршка води до исцрпеност на работа.

Други укажуваат на проблемите предизвикани од генерацискиот јаз меѓу свештенството. Тие тврдат дека постарите свештеници задушуваат секаков вид на креативност кај помладите колеги, кои сакаат да иновираат начини за ширење на „Божјата реч“ во светот. Младите се жалат и на квалитетот на наставата, односно дека во текот на студирањето не стекнуваат никакви практични вештини за справување со реалниот живот што ги чека во парохиите по дипломирањето. Петтина од испитаниците признаваат дека се прашуваат дали пропуштиле некоја професија, но само четири отсто од анкетираните биле решени дека „со оваа интелигенција“ никогаш нема да изберат свештенство.