Меѓународниот монетарен фонд (ММФ) предлага промена на тарифниот систем во Србија – поточно, да се намали границата за црвената зона од 1.600 киловат-часови на 1.200. Постојат неколку причини што објективно водат до промена на тарифниот систем и секако е потребен поголем број симулации за да се постави оптималната меѓународна мерка, или дали 1.200 киловат-часови е токму тој оптимум, вели проф. д-р Никола Рајаковиќ од Електротехничкиот факултет во Белград за „Политика“.

Поттикнувањето на енергетската ефикасност, вклучително и заштедата на електрична енергија, е важна причина за намалување на прагот на црвената зона, бидејќи го зголемува бројот на домаќинства што плаќаат повисока цена за поголема месечна потрошувачка и ја обесхрабрува прекумерната потрошувачка, а воедно стимулира намалување на потрошувачката и зголемување на енергетската ефикасност, особено во зимските и летните месеци кога оптоварувањето на мрежата е најголемо. Втората причина е важна за финансиската одржливост на електроенергетскиот сектор (цените на електричната енергија во Србија се значително пониски отколку во повеќето соседни земји) бидејќи EПС трпи силен финансиски притисок во периоди кога приходите не ги покриваат сите трошоци (увозот е особено скап за време на кризни ситуации во производството). На овој начин, преку постепена хармонизација на цените и тарифите, би се обезбедила долгорочна стабилност на EПS без субвенции од буџетот.

Сегашниот тарифен систем им овозможува на домаќинствата со голема потрошувачка и повисоки приходи да користат субвенционирани цени до 1.600 киловат-часови, а секако е важно да се пренасочи поддршката кон сиромашните групи на клиенти преку целни социјални бенефиции, вели нашиот соговорник. Примери за земји што користат динамични тарифи се Обединетото Кралство и Германија, кои користат динамички тарифи што варираат на час во согласност со пазарот. Италија, Шпанија и Франција користат тарифи според времето на користење, со пониски цени ноќе и за време на викендите.