Преку аудиоводичи се презентирани предмети од крајот на  19 век, кои припаѓаат на колекцијата на Музејот на македонската борба. Може да се видат автентични предмети од покуќнината на традиционалното македонско домаќинство карактеристични за овој временски период. 

Садовите од дрво ја сочинуваат речиси целата покуќнина во традиционалните домаќинства, пред сѐ во селските средини. Најчесто за изработка на садовите се употребувало буково, дабово, оревово, липово, крушково, црешово, тополово, борово и чамово дрво.

Најголем број од садовите кои некогаш се употребувале биле изработувани со техника на длабење и делкање. За некои садови била користена и техника на свиткување, при што дрвото се вари или се става на пареа, па се свиткува. Позната е и качерска-бовчарската изработка, при која многубројни штички се редат во круг поврзани едни до други.

Предметот бутин е дрвен и има кафеава боја. Во бутините се матело – биело млеко за да се добие матеница, биеница и маст (путер). Се среќаваат под различни имиња, како: бутин, битињ, буитк, бутина, бучка. Бутинот е симбол на овчарите, се користел во обичаите за ѓурѓовденските празници, за да се заштитат овците и млекото и да се обезбеди поголема плодност и млечност.

Во различни делови на Македонија различно се празнувал Ѓурѓовден. На пример, во Делчевско на првиот ден од Ѓурѓовден, бутинот за првпат го изнесувале од куќата, се закитувал со различни билки (зеленило) и во него го мателе „првото“ млеко. Има конусен облик, направен е од долги штици наредени во круг истегнати со метални обрачи.

Во горниот дел една штичка е со подолга должина, која служи како рачка. Составен дел на бутинот е „маталото“, кое претставува долг стап на чиј долен дел е вметната дрвена плочка на која има неколку дупки. Со маталото се прават вертикални движења и на тој начин се издвојуваат масните состојки.

Водичот „Минато на дланка“ е проект за подобрување на пристапноста на слепите и слабовидни лица на Музејот на македонската борба, а поддржан од Балканската музејска мрежа. Започнат е со учениците од државното училиште за деца и млади со оштетен вид „Димитар Влахов“ од Скопје, под менторство на нивната професорка Невенка Котевска.

Од неодамна, водичот е достапен и на француски јазик. Во проектот учествуваа кустосот во музејот, Даниела Трајкова Крстиќ и Маја Миноска Павловска, советник за меѓународна соработка.

– Аудиоверзијата на инклузивниот водич „Минато на дланка“ го доби своето издание на француски јазик. Преведениот материјал е снимен и монтиран на аудиоуредите и достапен е за сите посетители кои сакаат на овој начин да ја разгледааат постојаната музејска поставка.

Музејот искажува голема благодарност до Амбасадорот на Франција, Н.Е. Кристијан Тимоние, Емануел Рембер, директор на Францускиот институт и советник за култура и соработка, Жули Маравал, аташе за соработка и Бранко Чобанов, аташе за соработка и помошник на директорот.

Посебна благодарност до Жули Маравал за нејзината помош и поддршка при снимањето на материјалите. На овој начин музејот ја проширува својата пристапност до посетителите од француското говорно подрачје, кои на непосреден начин ќе имаат можност да се запознаат и да научат детали од богатата македонска историја. На овој начин сакаме да потенцираме дека Музејот на македонската борба има музејски предмети – артефакти, почнувајќи од 18 век до независноста на Македонија, 1991 година, изјави Даниела Николова, директор на Музејот на македонска борба.