Министерот за финансии Маркус Мартербауер од Социјалдемократската партија оценува дека состојбата во австриската економија не е драматична и не треба да се прикажува како криза.Иако буџетот за оваа година беше усвоен пред само два месеца, веќе се отвори дебата дали владата ќе ги исполни целите за консолидација на јавните финансии. Министерот смета дека со јасно образложени цели и со правична распределба на товарот, граѓаните се подготвени да прифатат и непопуларни мерки. Неговото уверување е дека таквиот пристап ја гради потребната доверба и ја олеснува примената на кратењата. Како најголем предизвик тој ги посочува општините, особено Виена, каде што трошоците за персонал и инфраструктура растат побрзо од очекуваното.

Проблеми кај општините и покрај оптимизмот на федерацијата

Планот на Министерството за финансии предвидува намалување на дефицитот на општините и покраините, кој годинава изнесува околу пет милијарди евра или еден процент од бруто домашниот производ. Очекувањето е дека во 2025 тој износ ќе се намали за една третина, а во 2026 уште повеќе. Сепак, првичните податоци од јули, кога стапија на сила најголем дел од мерките за штедење, покажуваат дека намалувањето ќе биде потешко од предвиденото. Најголем проблем создава секторот на предучилишното образование, каде бројот на вработени постојано расте, а со тоа значително се зголемуваат платите и трошоците.

Виена е најранлива, бидејќи таму дефицитот може да достигне 3,8 милијарди евра, далеку повеќе од предвидените нешто над две милијарди. Но, и другите покраини како Долна Австрија засега не можат да прецизираат каков буџетски резултат ќе имаат во 2025. Тоа создава неизвесност и ја отежнува проценката дали целите на национално ниво ќе се исполнат. За да се надмине овој проблем, министерот најави измена на Законот за статистика кој ќе овозможи редовно месечно следење на податоците од покраините и општините. Така би се зголемила транспарентноста и би се овозможила побрза реакција на федерацијата доколку некоја локална самоуправа излезе надвор од планираните рамки.

Мартербауер тврди дека и покрај овие ризици, сите покраини и градови спроведуваат значителни мерки за штедење, што е основа за оптимизам. Неговата проекција е дека оваа година сепак ќе се задржи целта од државен дефицит од 4,5 проценти од бруто домашниот производ. Притоа тој укажува дека економската иднина е тешко предвидлива, бидејќи многу зависи од глобалната конјунктура и од можни шокови кои би ја погодиле европската економија.

Меѓународни предизвици и одговор на индустријата

Еден од најголемите предизвици за Австрија е новата конкуренција од Кина во автомобилската и машинската индустрија, како и високите трошоци за енергија кои ги оптоваруваат компаниите. Некои економисти зборуваат за перфектен економски бурен период, но министерот предупредува дека претераното драматизирање е погрешно и штетно. Тој инсистира дека Австрија е и натаму конкурентна, со силна индустриска база, развиена инфраструктура и квалификувана работна сила.

Во последните дваесет години австриската индустрија постигнала многу подобри резултати од германската, што според него е доказ за адаптивност и издржливост. Падот во последните две години го гледа како привремен и верува дека со вистински чекори може да се врати растот. За тоа најважно е обезбедување поевтина електрична енергија, нешто на кое владата активно работи, како и вложување во образование и обука за нови стручни кадри.

Прашањето за растот на платите, кои во Австрија се зголемија повеќе од просекот во еврозоната, министерот не го смета за негативен фактор. Напротив, тој истакнува дека силата на австриските синдикати помогнала да се зачува куповната моќ на населението, што е клучно за одржување на внатрешната побарувачка. Пример за тоа е договорот во електроиндустријата, каде што пониските плати беа значително зголемени, а вкупниот пакет остана под инфлацијата, со што се постигна баланс меѓу работниците и компаниите.

Заклучокот на министерот е дека Австрија не може да се натпреварува со земјите кои имаат ниски трошоци на труд и затоа мора да се потпира на продуктивност, иновации и политичка стабилност. Владата, според него, со конзистентни сигнали треба да ја одржува довербата на домаќинствата и компаниите. Така се создава чувство дека државата има план и способност да ја води економијата и во тешки услови, без да се создава паника и недоверба кај инвеститорите.