Макрон го загуби најблискиот сојузник, неизвесни односите меѓу Париз и Рим
Со заминувањето на Марио Драги, Франција стравува дека трансалпските тензии ќе се вратат.
Збогувајќи се со својот близок сојузник, францускиот претседател Емануел Макрон се „подготвува за најлошото“, пишува „Политико“.
Препорачано
Макрон и неговиот најблизок сојузник, италијанскиот премиер во оставка Марио Драги, некогаш беа двајца стабилни партнери кои се соединија за различни проблеми во политиките на ЕУ.
Додека Драги беше на власт, Рим и Париз станаа поблиски од било кога. Двајцата лидери лани потпишаа билатерален договор во раскошната сала на палатата Квиринале. По неколку години исполнети со француско-италијански дипломатски тензии, партнерството конечно се оствари – можеби кога на Европа и беше најпотребно. Дуото водеше заеднички битки на меѓународната сцена, од кризата со гасот до испраќање помош на Украина во војната против нејзиниот сосед.
Но, медениот месец можеби заврши.
Марио Драги ја загуби коалицијата во Владата, отакако партијата 5-ѕвезди неколку пати одби да присуствува на гласањето за недоверба на Владата. Тој сам ја поднесе својата оставка, која најпрво беше отфрлена од страна на претседателот Серџо Матарела, но во вториот обид таа беше успешна.
Подемот на Џорџија Мелони, главоболка за Макрон
Сега, Италија се подготвува за нови избори, а десничарската коалиција предводена од Џорџија Мелони има солидна предност пред останатите.
Еден француски министер за „Политико“ минатата недела изјави дека е многу разочаран поради заминувањето на Драги и ја изрази загриженоста поради подемот на Мелони кај италијанската јавност.
Она што всушност предизвикува длабоки стравови во францускиот естаблишмент е фактот што падот на италијанскиот премиер доаѓа во опасен момент за Европа – чие единство за сè, од Украина до климатските промени може да биде тестирано со подемот на популистите.
Во текот на изминатите пет години пројдени во опозицијата, Мелони, лидерката на екстремно десничарските Браќа на Италија, немилосрдно ја напаѓаше француската влада и Макрон за прашања кои се движат од индустриските врски и протокот на мигрантите до суверенитетот над самитот на Мон Блан, кој се протега на трансалпската граница.
Да ја има Мелони како негова нова италијанска колешка ќе биде голема промена за Макрон, кој треба одеднаш да се соочи со премиерот кој турка антифранцуско расположение таму каде што некогаш постоеше сојузник пријател на Франција.
Загриженоста е широко распространета во владејачкото мнозинство на Макрон и меѓу многу француски набљудувачи.
„Мелони е силна личност која очигледно припаѓа на екстремно десничарско семејство кое потекнува од фашизмот“, тврди Жан-Луј Бурланж, претседателот на Комитетот за надворешни работи на Националното собрание на Франција, додавајќи дека „заминувањето на Драги е многу лоша вест“ за Франција, бидејќи имаше „длабока конвергенција“ со Макрон.
Додека Мелони постојано ја критикуваше Франција од опозициските клупи, Драги го продлабочи пријателството со Макрон. Француско-италијанската врска „стана уште посилна бидејќи германскиот канцелар Олаф Шолц е повеќе од дискретен“ во споредба со неговата претходничка Ангела Меркел, смета Марк Лазар, специјалист за односи меѓу двете земји и професор на Сајенс По Парис, истакнувајќи дека Макрон и Драги имаат „одличен личен однос“.
Макрон беше еден од најгласните кои го убедуваа Драги да остане на функцијата, но очигледно неговите напори беа неуспешни. Драги веќе беше решен да поднесе оставка, бидејќи не сакаше да има промени во неговата коалиција.
Градење на односи
Директните напади на Мелони врз Макрон и Франција станаа поретки во изминатите месеци, бидејќи таа има за цел да изгради кредибилитет на меѓународната сцена и да изгледа помалку поделена пред изборите во септември. Мелони постојано ги отфрла врските меѓу нејзината партија и фашизмот.
Доколку победи десничарската страна на Италија, Французите ќе сфатат дека справувањето со Рим ќе стане „многу покомплексно, можеби речиси невозможно“ и Макрон ќе се префокусира на својот долгогодишен сојузник (Германија), предвидува Лазар.
Судбината на француско-италијанската љубовна врска сега целосно зависи од исходот од италијанските избори и дали Макрон сè уште може да смета на сојузник во Рим.
Главниот конкурент на Мелони, Демократската партија на левиот центар, предводена од Енрико Лета, е многу блиска со Франција и Макрон.
Соработката на Лета со Франција и Макрон предизвика критики од партијата на Мелони, која постојано ја обвинуваше Демократската партија дека ги застапува француските интереси, нешто што демократите го отфрлаат.
Изборите во Италија ќе имаат огромно значење за иднината на Европа.
