Кубанската министерка за труд, Марта Елена Феито-Кабрера, беше принудена да поднесе оставка по коментарите што предизвикаа силни реакции, бидејќи таа негираше постоење на просјаци во оваа комунистичка земја.

За време на парламентарната седница, Феито-Кабрера изјави дека на Куба „нема просјаци“ и дека оние што бараат храна во ѓубрето го прават тоа во суштина „доброволно“ за да заработат, како што рече, „лесни пари“.

Нејзините изјави предизвикаа негодување и во Куба и во дијаспората, што резултираше со јавна интервенција дури и од претседателот на земјата, Мигел Дијаз-Канел. Министерката поднесе оставка набргу потоа.

Сиромаштијата и недостигот на храна значително се влошија во последните години во Куба, бидејќи земјата се соочува со една од најсериозните економски кризи во својата историја.

Феито-Кабрера тврдеше дека луѓето што пребаруваат низ ѓубре се „нелегални учесници во услугата за рециклирање“, а не жртви на екстремна сиромаштија. Со оваа изјава, таа се чини дека ја намалува општествената реалност и го игнорира економскиот очај што го доживуваат многу Кубанци.

Реакцијата на јавноста беше моментална. Познатиот кубански економист Педро Монреал иронично коментираше на платформата Икс: „Веројатно има луѓе преправени како „министри“.

Активисти и интелектуалци во Куба потпишаа отворено писмо во кое бараат отпуштање на министерката, нарекувајќи ги нејзините изјави „навреда за кубанскиот народ“.

Иако претседателот Дијаз-Канел не го именуваше министерот, тој испрати индиректна, но јасна порака, нагласувајќи дека раководството на земјата „не може да работи со снисходливост“ ниту да биде „одвоен од реалноста што ја доживува народот“.

Оставката на Феито-Кабрера беше прифатена од Комунистичката партија и кубанската влада.

И покрај фактот дека режимот не објавува официјална статистика за бројот на бездомници или просјаци, сликите од кубанските градови и секојдневното искуство на граѓаните потврдуваат постојан и видлив пораст како што се продлабочува економската криза.