Изложба на цртежи, колажи и костими од Елена Дончева со наслов „Костими“ на 17 октомври, во 20 часот, ќе биде отворена во Салон „Империјал 1 и 2“ при Културно-информативниот центар – Скопје. Изложбата ќе биде поставена до 5 ноември оваа година.

Елена Дончева (16 април 1942, Скопје) е еден од најплодните автори во оваа професија во Македонија, чија творечка дејност трае повеќе од 35 години, период во кој реализира околу 400 костимографии. Низ тоа творештво се следи ликовен, естетски и применет афинитет, кој се изразува низ барокни, класични, етнографски и модерни елементи.

Костимографија таа дипломирала на Академијата за применета уметност во Белград (1967). Како вработена во Македонската телевизија (1967-1975) и потоа во Македонскиот народен театар (до 2001, кога заминува во пензија), до денес постојано е со новите театарски, балетски, оперски или филмски (пет) проекти и со костимските решенија за разни телевизиски емисии.

– Дончева одамна го формирала својот препознатлив стил: истенчено визуелно чувство во кое се спојуваат идејата, формата и бојата. Низ елементот на ликовноста стожерно место/спој добиваат карактерот и времето на/од кое се ликовите на кои им се наменети костимите. Низ нив се открива светот и човекот во него, карактерот на ликот, пораката, состојбата, слојот на кој му припаѓа. Максимално едуцирана, надарена, работлива и љубопитна, Дончева не еднаш со костимографијата ја решава и сценографијата за одделни сценски дела, секогаш понесена од високо развиената смисла за соработка, толеранција и трпеливост. Карактеристичниот потег во цртежот и колористичната хармоничност на реализацијата се откриваат и низ неколкуте нејзини костимографски изложби – стои во најавата на изложбата.

Елена Дончева е добитничка на 14 награди за најдобра костимографија на МТФ „Војдан Чернодрински“ во Прилеп: „Хасанагиница“ (1979), „Пиреј“ (1982), „Пахинтика во сон“ (1984), „Сон на летната ноќ“ (1985), „Црниот Зека патува во Вавилон“ (1986), „Пипа-ритам“ (1986), „Забуни“ (1989), „Спиро Црне“ (1989), „Роднокрајци“ (1989), „Крал Хамлет“ (1990), „Ричад III“ (1991), „Нажалена фамилија“ (1992), „Народен пратеник“ (1992), „Розенкранц и Гилдестерн се мртви“ (1995). Добитничка е и на Стериината награда за костимите во претставата „Диво месо“ (1980, Нови Сад).

Списанието „Словенски екран“ (1975) Елена Дончева ја прогласи за најдобар костимограф во југословенската продукција за таа година.